بر اساس تحقیقات جدیدی که موسسه مهندسان مکانیک بریتانیا انجام داده است، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از مواد غذایی در سراسر جهان، معادل دو میلیارد تن، هر ساله قبل از مصرف هدر می‌رود.
از جمله دلایل اصلی این وضع از یک سو ضعف انبارداری و روش‌های نامناسب کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و از سوی دیگر اسراف و هدر دادن مواد غذایی در کشورهای ثروتمند است.
برای مثال، در کشور بریتانیا ۳۰ درصد از سبزیجات کشت شده هیچ گاه برداشت نمی‌شوند، تنها به این دلیل که از نظر ظاهر استانداردهای سخت‌گیرانه سوپرمارکت‌ها و مصرف‌کنندگان را ندارند.
از سوی دیگر همین سوپر مارکت‌ها در بریتانیا با ارائه تخفیف بر روی قیمت بعضی از مواد غذایی تازه مشتریان را به خرید بیشتر تشویق میکنند، اما در نهایت این مواد قبل از مصرف دور ریخته می‌شوند.
دکتر تیم فاکس، مسئول بخش انرژی و محیط زیست موسسه مهندسان مکانیک بریتانیا، که از تنظیم‌کنندگان این گزارش جدید است می‌گوید: «این حجم زیاد از مواد غذایی که هر ساله دور ریخته می‌شود برای تامین غذای جمعیت رو به رشد کره زمین و تمام کسانی که اکنون از فقر و گرسنگی رنج می‌برند کافی است.»
به گفته وی، نه فقط مواد غذایی بلکه تمام زمین‌های کشاورزی، آب، انرژی و امکانات توزیع و انبارداری که برای این مواد غذایی به کار برده می‌شود در نهایت هدر می‌روند.
طبق آمارهای موجود هر ساله در سراسر جهان حدود چهار میلیارد تن مواد غذایی تولید می‌شود و از این حجم حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد یعنی بین یک و نیم تا دو میلیارد تن قبل از رسیدن به سفره مصرف‌کنندگان دور ریخته می‌شود.
برای مثال، در کشورهای ثروتمند نظیر اروپا و آمریکا به طور متوسط نیمی از مواد غذایی که مردم خریداری میکنند بدون استفاده دور ریخته می‌شود.
ارزیابی‌های موجود در این گزارش نشان می‌دهد که برای تولید این حجم از مواد غذایی که هر ساله دور ریخته می‌شود حداقل ۵۵۰ میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌شود. در همین حال تولید یک کیلوگرم گوشت نسبت به یک کیلوگرم سبزیجات به ۵۰ برابر آب بیشتر نیاز دارد.
اگر روند هدر رفتن مواد غذایی به این شکل ادامه یابد، ارزیابی‌های موسسه مهندسی بریتانیا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۵۰ هر ساله حدود ۱۲ تریلیون متر مکعب از آب کره زمین صرف تولید مواد غذایی‌ای خواهد شد که هیچ گاه مصرف نمی‌شوند. این تقریبا سه برابر حجم آب آشامیدنی است که امروزه تمام جمعیت کره زمین استفاده می‌کند. بنابراین هدر رفتن منابع آب در آینده می‌تواند به مرز بسیار خطرناکی برسد.
دکتر تیم فاکس از مسئولین این تحقیقات هشدار می‌دهد که همزمان با افزایش مصرف منابع آب، زمین‌های کشاورزی و منابع انرژی، مهندسی در جلوگیری از هدر رفتن این منابع و کاهش حجم مواد غذایی که به هدر می‌رود می‌تواند نقش بسیار مهمی ایفا کند، از جمله با ابداع روش‌های بهتر برای کاشت و برداشت، انبارداری و حمل و نقل.
به گفته وی، مقابله با این مشکل نیازمند اقدام و طرح‌های جهانی در هماهنگی با سازمان ملل متحد و همه کشورهای جهان است. باید فرهنگ تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و همین طور بازار محصولات غذایی را تغییر داد، به طوری که اسراف و هدر رفتن در آن کاهش یابد.
از جمله دلایل اصلی این وضع از یک سو ضعف انبارداری و روش‌های نامناسب کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و از سوی دیگر اسراف و هدر دادن مواد غذایی در کشورهای ثروتمند است.
برای مثال، در کشور بریتانیا ۳۰ درصد از سبزیجات کشت شده هیچ گاه برداشت نمی‌شوند، تنها به این دلیل که از نظر ظاهر استانداردهای سخت‌گیرانه سوپرمارکت‌ها و مصرف‌کنندگان را ندارند.
از سوی دیگر همین سوپر مارکت‌ها در بریتانیا با ارائه تخفیف بر روی قیمت بعضی از مواد غذایی تازه مشتریان را به خرید بیشتر تشویق میکنند، اما در نهایت این مواد قبل از مصرف دور ریخته می‌شوند.
دکتر تیم فاکس، مسئول بخش انرژی و محیط زیست موسسه مهندسان مکانیک بریتانیا، که از تنظیم‌کنندگان این گزارش جدید است می‌گوید: «این حجم زیاد از مواد غذایی که هر ساله دور ریخته می‌شود برای تامین غذای جمعیت رو به رشد کره زمین و تمام کسانی که اکنون از فقر و گرسنگی رنج می‌برند کافی است.»
به گفته وی، نه فقط مواد غذایی بلکه تمام زمین‌های کشاورزی، آب، انرژی و امکانات توزیع و انبارداری که برای این مواد غذایی به کار برده می‌شود در نهایت هدر می‌روند.
طبق آمارهای موجود هر ساله در سراسر جهان حدود چهار میلیارد تن مواد غذایی تولید می‌شود و از این حجم حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد یعنی بین یک و نیم تا دو میلیارد تن قبل از رسیدن به سفره مصرف‌کنندگان دور ریخته می‌شود.
برای مثال، در کشورهای ثروتمند نظیر اروپا و آمریکا به طور متوسط نیمی از مواد غذایی که مردم خریداری میکنند بدون استفاده دور ریخته می‌شود.
ارزیابی‌های موجود در این گزارش نشان می‌دهد که برای تولید این حجم از مواد غذایی که هر ساله دور ریخته می‌شود حداقل ۵۵۰ میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌شود. در همین حال تولید یک کیلوگرم گوشت نسبت به یک کیلوگرم سبزیجات به ۵۰ برابر آب بیشتر نیاز دارد.
اگر روند هدر رفتن مواد غذایی به این شکل ادامه یابد، ارزیابی‌های موسسه مهندسی بریتانیا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۵۰ هر ساله حدود ۱۲ تریلیون متر مکعب از آب کره زمین صرف تولید مواد غذایی‌ای خواهد شد که هیچ گاه مصرف نمی‌شوند. این تقریبا سه برابر حجم آب آشامیدنی است که امروزه تمام جمعیت کره زمین استفاده می‌کند. بنابراین هدر رفتن منابع آب در آینده می‌تواند به مرز بسیار خطرناکی برسد.
دکتر تیم فاکس از مسئولین این تحقیقات هشدار می‌دهد که همزمان با افزایش مصرف منابع آب، زمین‌های کشاورزی و منابع انرژی، مهندسی در جلوگیری از هدر رفتن این منابع و کاهش حجم مواد غذایی که به هدر می‌رود می‌تواند نقش بسیار مهمی ایفا کند، از جمله با ابداع روش‌های بهتر برای کاشت و برداشت، انبارداری و حمل و نقل.
به گفته وی، مقابله با این مشکل نیازمند اقدام و طرح‌های جهانی در هماهنگی با سازمان ملل متحد و همه کشورهای جهان است. باید فرهنگ تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و همین طور بازار محصولات غذایی را تغییر داد، به طوری که اسراف و هدر رفتن در آن کاهش یابد.
