تحقیقاتی که در سال‌های اخیر بر شمار آن‌ها افزوده شده با بررسی تاثیر استفاده از شبکه‌های گروهی‌ـ‌اجتماعی روی رفتار اجتماعی و روحیات انسان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده بیش از حد از این رسانه‌های جدید می‌تواند به بروز رفتارهای ضد اجتماعی، خودپرستی و مجموعه دیگری از نارسایی‌ها و پیامدهای منفی در میان کاربران منجر شود.
به نوشته سایت آمریکایی «مشبل» (Mashable)، بر اساس تحقیقات جدیدی که توسط لری روزن، پروفسور روان‌شناسی در دانشگاه دولتی کالیفرنیا، انجام شده است، استفاده بیش از حد از فیس‌بوک می‌تواند به بروز یک چنین نارسایی‌های روانی در میان نوجوانان منجر شود.
پروفسور روزن نتایج تحقیقات خود را در گردهمایی اخیر انجمن روان‌شناسی آمریکا ارائه داده است. این تحقیقات براساس نظرسنجی و آمارگیری از بین هزار نوجوان خانواده‌های شهرنشین و بررسی رفتار سیصد نوجوان به هنگام مطالعه و انجام تکالیف درسی صورت گرفته است.
چند مورد از پیامدهای استفاده از فیس‌بوک برای نوجوانان که در این تحقیقات به آن اشاره شده عبارت‌اند از:
- بروز و تقویت حس خودپرستی در میان نوجوانانی که به طور مرتب از فیس‌بوک استفاده می‌کنند.
- بروز نارسایی‌های روانی دیگر از جمله رفتارهای ضد اجتماعی، هیجان شدید و پرخاش‌گری در میان نوجوانانی که بسیار زیاد از فیس‌بوک استفاده می‌کنند.
- در مورد نوجوانانی که بیش از حد و به شکل اعتیاد از فیس‌بوک و سایر شبکه‌ها و نرم‌افزارهای کامپیوتری مثل بازی‌های ویدئویی استفاده می‌کنند، عوارضی نظیر غیبت از مدرسه، درد در ناحیه شکم، مشکل خواب، افسردگی و اضطراب بروز می‌کند.
- آن گروه از نوجوانانی که حتی به هنگام انجام تکالیف خود حداقل پانزده دقیقه یک بار به فیس‌بوک مراجعه می‌کنند معمولا در مدرسه نمرات پایین‌تری می‌گیرند.
- و آن گروه از نوجوانانی که حتی در زمان انجام تکالیف خود تمام مدت صفحه فیس‌بوک خود را باز نگاه داشته و به آن مراجعه می‌کنند به مراتب در مدرسه و محیط آموزش نتایج نامطلوب‌تری می‌گیرند.
با این همه تمام نتایج این تحقیقات منفی نبوده است. یکی از نکات جالب در تحقیقات پروفسور روزن نکته‌ای است که به آن «حس همبستگی مجازی» نام داده است.
معمولا حس همبستگی و نشان دادن عاطفه را ما در مواردی مثل دیده‌بوسی، در آغوش گرفتن دیگران یا حالات مهربانانه صورت مجسم می‌کنیم. به گفته پروفسور روزن، نوجوانان فرامی‌گیرند که چگونه از طریق فیس‌بوک با دوستان خود که غمگین یا پریشان هستند مهربانی کرده و عاطفه نشان دهند.
به گفته وی، این حس عاطفه و همبستگی مجازی می‌تواند به دنیای واقعی و غیرمجازی نیز سرایت کرده و به نوجوانان آموزش دهد که در رابطه روزمره با انسان‌های دیگر در عالم واقعیت نیز چنین رفتاری داشته باشند.
به نوشته سایت آمریکایی «مشبل» (Mashable)، بر اساس تحقیقات جدیدی که توسط لری روزن، پروفسور روان‌شناسی در دانشگاه دولتی کالیفرنیا، انجام شده است، استفاده بیش از حد از فیس‌بوک می‌تواند به بروز یک چنین نارسایی‌های روانی در میان نوجوانان منجر شود.
پروفسور روزن نتایج تحقیقات خود را در گردهمایی اخیر انجمن روان‌شناسی آمریکا ارائه داده است. این تحقیقات براساس نظرسنجی و آمارگیری از بین هزار نوجوان خانواده‌های شهرنشین و بررسی رفتار سیصد نوجوان به هنگام مطالعه و انجام تکالیف درسی صورت گرفته است.
چند مورد از پیامدهای استفاده از فیس‌بوک برای نوجوانان که در این تحقیقات به آن اشاره شده عبارت‌اند از:
- بروز و تقویت حس خودپرستی در میان نوجوانانی که به طور مرتب از فیس‌بوک استفاده می‌کنند.
- بروز نارسایی‌های روانی دیگر از جمله رفتارهای ضد اجتماعی، هیجان شدید و پرخاش‌گری در میان نوجوانانی که بسیار زیاد از فیس‌بوک استفاده می‌کنند.
- در مورد نوجوانانی که بیش از حد و به شکل اعتیاد از فیس‌بوک و سایر شبکه‌ها و نرم‌افزارهای کامپیوتری مثل بازی‌های ویدئویی استفاده می‌کنند، عوارضی نظیر غیبت از مدرسه، درد در ناحیه شکم، مشکل خواب، افسردگی و اضطراب بروز می‌کند.
- آن گروه از نوجوانانی که حتی به هنگام انجام تکالیف خود حداقل پانزده دقیقه یک بار به فیس‌بوک مراجعه می‌کنند معمولا در مدرسه نمرات پایین‌تری می‌گیرند.
- و آن گروه از نوجوانانی که حتی در زمان انجام تکالیف خود تمام مدت صفحه فیس‌بوک خود را باز نگاه داشته و به آن مراجعه می‌کنند به مراتب در مدرسه و محیط آموزش نتایج نامطلوب‌تری می‌گیرند.
با این همه تمام نتایج این تحقیقات منفی نبوده است. یکی از نکات جالب در تحقیقات پروفسور روزن نکته‌ای است که به آن «حس همبستگی مجازی» نام داده است.
معمولا حس همبستگی و نشان دادن عاطفه را ما در مواردی مثل دیده‌بوسی، در آغوش گرفتن دیگران یا حالات مهربانانه صورت مجسم می‌کنیم. به گفته پروفسور روزن، نوجوانان فرامی‌گیرند که چگونه از طریق فیس‌بوک با دوستان خود که غمگین یا پریشان هستند مهربانی کرده و عاطفه نشان دهند.
به گفته وی، این حس عاطفه و همبستگی مجازی می‌تواند به دنیای واقعی و غیرمجازی نیز سرایت کرده و به نوجوانان آموزش دهد که در رابطه روزمره با انسان‌های دیگر در عالم واقعیت نیز چنین رفتاری داشته باشند.
