انتخابات سراسری آمریکا و در راس آنها انتخابات ریاست جمهوری سال جاری، بی‌تردید سرانجام بازندگانی خواهد داشت و اگرچه هنوز تاپایان این بزرگترین رویداد سیاسی سال ۲۰۱۶ میلادی بیش از دو ماهی باقیست ولی برخی از رسانه‌های آمریکایی پیشاپیش نخستین قربانی آن را نه از میان مدعیان و رقیبان انتخاباتی که از شخصیت‌های سیاسی غیرآمریکایی معرفی کردند: انریکه پینا نیِ یتو رییس جمهوری «نامحبوب» مکزیک.
روزنامه یو اس‌ای تودی، در مقاله‌ای گفت که روز پنجشنبه رییس دولت مکزیک دومین روز حمله‌های آتشین منتقدان خود را پشت سر گذاشت، منتقدانی که می گویند آقای نی یتو در برابر دونالد ترامپ مدعی جمهوریخواه مقام ریاست جمهوری آمریکا ضعیف عمل کرد و بجای دفاع از منافع و حیثیت مکزیک، او را برای صرف چای و شیرینی و گفتگو به مکزیک دعوت کرد و تازه بعداز دیدارش با ترامپ، فهمید که این شخص «خطرناک» است.
آرتورو فرانکو پژوهشگر ارشد میهمان شورای آتلانتیک در واشینگتن روز پنجشبنه ۱۱ شهریور گفت: « رییس جمهوری مکزیک فرصت کامل داشت تا ترامپ را تصحیح کند، ولی او سکوت کرد و فرصتی فراهم ساخت تا کاندیدای جمهوریخواه با ژست ریاست جمهوری ظاهر شود که پیآمدهایی ورای مکزیک خواهد داشت».
برخی از روزنامه‌های آمریکا و از آنجمله وال استریت جورنال سفر کوتاه دونالد ترامپ به مکزیک و گفتگوی او با رییس جمهوری این کشور را موفقیتی برای او قلمداد کردند ولی تیم کین معاون هیلاری کلینتون، آن را یک دیپلماسی آماتور عنوان داد.
خانم کلینتون نیز به نوبه خود گفت که: « مذاکره با رهبران کشورهای دیگر و جلب همکاری آنها، کار روزانه من بوده و لازمه این امر، ثبات قدم و قابل اعتماد و اطمینان بودن است».
در واکنش به این گونه سخنان، مایک پنس معاون دونالد ترامپ در مبارزات انتخاباتی، روز پنجشنبه یازدهم شهریور گفت: «لازم است معاون خانم کلینتون به کارنامه ایشان نگاهی بکند تا مفهوم دیپلماسی آماتور را بهتر درک کند».
آقای پنس در گفتگویی با شبکه سی ان ان گفت: « نگاهی به دستآوردهای دیپلماسی خانم کلینتون و آقای اوباما ترکیب « دیپلماسی آماتور» را تداعی می کند، خطوط قرمز دولت در سیاست خارجی (اشاره به خط قرمز آمریکا در صورت استفاده بشار اسد از سلاح‌های شیمیایی)، به اصطلاح بازسازی روابط با روسیه ، ظهور داعش (گروه حکومت اسلامی) و فراسوی آن، رویدادها در کل گستره خاورمیانه که ثبات و امنیت این منطفه را برهم زده دستآوردهای این دیپلماسی است».
کاندیدای معاونت ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه افزود: « من ترجیح می دهم که به رهبری اطمینان بخش دونالد ترامپ تکیه کنم که توانایی خود را برای یک دیپلماسی موثر نشان داد و منافع آمریکا را پیش بُرد».
در این میان شبکه خبری سی ان ان در نخستین روز سپتامبر از قول گزارشگر خود در کنگره خبر داد که اعضای جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا از جدایی خود از دونالد ترامپ سود برده اند.
« قانونگزاران جمهوریخواه، تابستان داغ و سختی داشتند، موقعیت دونالد ترامپ در ایالت هایی که میدان کارزار اصلی در انتخابات هستند، ضعیف بوده، رقیبان دمکرات آنها در ماه ژوییه سه برابر بیشتر کمک‌های مالی جمع کردند و در همانحال گمانه زنی‌های مربوط به از دست دادن اکثریت در سنا، بر نگرانیهاشان افزود و احتمالی به همان میزان بد و نامساعد هم، خطر از دست رفتن اکثریت در مجلس نمایندگان بود که اینجا و آنجا بگوش می رسید».
سی ان ان می افزاید: « ولی شواهد نشان می دهد که استراتژی جمهوریخواهان کنگره برای فاصله گرفتن از کاندیدای بحث برانگیز حزبی، کارساز بوده است».
به نوشته وب سایت سی ان ان، داده‌های آماری کمیته ملی جمهوریخواهان کنگره و کاندیداهای جمهوریخواه مجلس نمایندگان حاکی است که در هفته‌های اخیر، در نیمی از مبارزات بسیار تنگاتنگ چندین ایالت، این کاندیداها موقعیت بسیار بهتری نسبت به دونالد ترامپ داشته اند و برخی از آنان حتا بر رقیبان دمکرات خود برتری یافته اند. این در حالی است که آقای ترامپ همچنان در پشت سر رقیب خود خانم کلینتون حرکت می کند.
اعضای جمهوریخواه کنگره از آن بیمناکند که میزان عدم مقبولیت عمیق ترامپ در میان رای دهندگان لاتین تبار فاکتوری در عقب ماندگی آنها در چندین حوزه انتخاباتی کشور بشود، ولی در حوزه سوم ایالت نوادا که %۱۵ ساکنانش اسپانیایی زبان هستند، کاندیدای جمهوریخواه %۱۲ از رقیب دمکرات خود جلوتر است در حالی که در همین منطقه، براساس تازه‌ترین نظرخواهی، هیلاری کلینتون %۳ از دونالد ترامپ پیشی گرفته است.
به این ترتیب اگرچه شواهد از دونالد ترامپ به عنوان قربانی اصلی انتخابات امسال حکایت می کنند، ولی هرگز نمی توان با قاطعیت گفت که چه کسی، قربانی سیاسی یکی از جنجالی‌ترین انتخابات تاریخ مدرن آمریکا خواهد بود.
