یک ورزشکار ایرانی که دارنده مدال المپیک است، در دادگاه کیفری تهران و سپس در دیوان عدالت کشور به اتهام «زنای بدون عنف» به یک‌سال تبعید و تحمل ۱۰۰ ضربه شلاق محکوم شده است.
این پرونده از بهمن ۹۳ با شکایت دختری جوان که مهندس ساختمان و استاد دانشگاه است، تشکیل شده است. او به روزنامه همشهری گفت ورزشکار یاد شده از او برای شرکت در جشن تولد دوستش در شمال تهران دعوت کرده اما وقتی به آنجا رسیده، فقط خود ورزشکار و دوستش حضور داشته‌اند و به اتفاق، او را «مورد آزاد و اذیت» قرار داده‌اند. ادعایی که به تایید سازمان پزشکی قانونی رسیده است.
متهمان در شعبه ۷۲ دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شدند. آنها از دادگاه درخواست عفو و بخشش کردند و گفتند توبه کرده‌اند، اما قضات دادگاه، هر دو متهم را محکوم کردند.
ورزشکار یاد شده و دوستش به حکم اعتراض کردند و پرونده به شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور فرستاده شد. بررسی پرونده چند ماه طول کشید اما در نهایت قضات دیوان عالی، هر دو نفر را به اتهام «زنای بدون عنف» مجرم تشخیص دادند.
بر اساس رأی صادره، ورزشکار مشهور به تحمل ۱۰۰ ضربه شلاق حدی و یک سال تبعید به یکی از شهرهای غربی کشور و همدستش نیز به ۱۰۰ ضربه شلاق و دو سال تبعید به جنوب کشور محکوم شده‌اند.
قربانی پرونده به روزنامه همشهری گفت: کابوس این حادثه یک لحظه هم رهایم نمی‌کند. قرار بود من و ورزشکار ازدواج کنیم اما نمی‌دانم چطور این بلا را سرم آورد. بارها خواستم خودکشی کنم و الان تحت نظر روانشناس هستم.
او همچنین درباره اتهام اخاذی از سوی محکومین گفت: «من از راه تدریس و پروژه‌های ساختمانی به اندازه کافی درآمد دارم. ورزشکار محکوم پیشنهاد کرد صیغه نامه جعلی درست کنیم و با هم به آمریکا برویم اما قبول نکردم تا فکر نکند به خاطر شهرتش می‌تواند زندگی هر کسی را که خواست، سیاه کند.»
با وجود صدور رای و قطعیت اجرای حکم، قوه قضاییه و رسانه‌ها از اعلام نام محکومین خودداری می‌کنند. در حالی که این خودداری برای حفظ آبروی یک ورزشکار مجرم، گمانه زنی افکار عمومی درباره بسیاری از ورزشکاران را در پی داشته است و مدام، نام‌های تازه‌ای مطرح می‌کنند.
وکیل ورزشکار محکوم در مصاحبه با سایت «ورزش سه» از امکان اخذ مرخصی هنگام تبعید برای حضور نامبرده در اردوها و المپیک خبر داده است.
پرسش اینجاست که اگر قرار است نام محکومین اعلام نشود، از طرفی روال عادی زندگی را پی بگیرند و در مسابقات هم شرکت کنند، آیا درس عبرتی برای مجرمان آینده خواهد شد یا برعکس، بیانگر محیطی امن برای وقوع جرم است؟
ماجرای ورزشکار مدال آور در المپیک را می‌توان با پرونده دو ورزشکار مطرح جهان مقایسه کرد که این روزها در صدر اخبار ورزشی دنیاست.
کریم بن زما مهاجم باشگاه رئال مادرید پس از آنکه یک شب در بازداشت بود، راهی دادگاه ورسای شد تا در ارتباط با پرونده اخاذی از ماتیو والبوئنا دیگر بازیکن تیم ملی فرانسه توضیح دهد. بن زما متهم است که دوستش کریم زناتی را همراهی کرده است تا از والبوئنا در جلوگیری از انتشار فیلم رابطه جنسی‌اش اخاذی کند.
مهاجم تیم ملی فرانسه، اتهام را نپذیرفته و گفته به عنوان یک دوست، می‌خواسته به والبوئنا کمک کند. ایفای نقش بن زما در این ماجرا باعث شد دادگاه او را از هرگونه تماس با افرادی که در این پرونده نقش دارند، منع کند. در صورت محکومیت، چند سال زندان در انتظار ستاره رئال مادرید است.
مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه، در این باره گفته ملی‌پوش باید الگو باشد و در غیر این صورت نباید جایی در تیم ملی داشته باشد. سرمربی تیم ملی فرانسه هم در اردوی اخیر این تیم، بن زما و والبوئنا را به تیم ملی دعوت نکرده است.
بن زما خود را بی گناه دانسته و می‌گوید به اندازه کافی پول دارد که نخواهد از چنین روشی استفاده کند. اما حتی پیش از صدور رای دادگاه نیز افکار عمومی و رسانه‌ها به طور کامل در جریان موضوع قرار گرفتند.
محاکمه اسکار پیستوریوس در آفریقای جنوبی نیز به طور کامل، تحت نظر افکار عمومی بود. دونده معلولی که مجوز دویدن در المپیک را هم گرفت تا از ستارگان ورزش جهان در سال‌های اخیر لقب بگیرد.
او با شلیک چهار گلوله از پشت در دستشویی، دوست دخترش را کشت. پیستوریوس مدعی بود تصور کرده دزد وارد خانه شده و به همین خاطر شلیک کرده اما دادگاه او را به قتل عمد محکوم کرد تا حداقل ۱۵ سال را در زندان بگذراند.
