کنفرانس جهانی ايدز در مکزيکو سيتی، پايتخت مکزيک، با مراسمی زيبا و رنگارنگ گشايش يافت. رقصنده های خوش اندام با دامن ها و شنل های سرخ و سفيد، همراه گروهی از نوازندگان مکزيکی آغاز کار کنفرانس چهار روزه را با رقص و پايکوبی اعلام کردند.
اما سخنان «کرن داناوی گونزالس»، يک دختر ۱۲ ساله مبتلا به «اچ آی وی»، از کشور هندوراس، در باره مصيبت بيماری ايدز، احساسات ۲۲ هزار پزشک، دانشمند و سياست گذار از گوشه و کنار جهان را تحريک کرد و با کف زدن های ممتد آنان همراه شد.
گونزالس در چند جمله کوتاه در باره آرزوهايش گفت: «بسياری از ما می خواهيم پزشک يا آموزگار بشويم. من می خواهم خواننده بشوم، اما اين رويا ها زمانی امکان پذير خواهد شد که دارو داشته باشيم، زمانی که ما را در مدارس بپذيرند و زمانی که در يک جو بدون خشونت، تبعيض و بدون ننگ و عار زندگی کنيم.»
پس از حرف های اين دختر ۱۲ ساله، بان گی مون، دبيرکل سازمان ملل متحد از کشورهای ثروتمند خواست با کمک های خود به اين سازمان جهانی ياری رسانند تا بتواند به تعهدات خود در زمينه مبارزه با ايدز عمل کند.
«داروی رایگان تا سال ۲۰۱۰ میلادی»
سازمان ملل تعهد کرده است که تا سال ۲۰۱۰ میلادی مبتلايان به ايدز را از دارو بی نياز سازد و در تمام نقاط جهان به اين بيماران داروی رايگان برساند.
هفدهمين کنفرانس جهانی ايدز هر دو سال يکبار برگزار می شود و برای نخستين بار در مکزيک، يک کشور آمريکای لاتين، برگزار شده است.
مردم اين منطقه از جهان، بيماری ايدز را لکه ننگ و عار می دانند و مبتلايان را از جامعه طرد می کنند.
از سال ۱۹۸۱ که بيماری ايدز تشخيص داده شد تا کنون بيش از ۲۵ ميليون نفر بر اثر ابتلا به اين بيماری لاعلاج جان باخته اند. ويروس «اچ آی وی» در صورت فعال شدن، سيستم دفاعی بدن را مورد تهاجم قرار می دهد و فرد مبتلا بر علت بيماری های عادی چون سرماخوردگی، جان خود را از دست می دهد.
بر پايه آمارها نزديک به ۳۳ ميليون نفر در جهان به ويروس «اچ آی وی» مبتلا هستند. ۹۰ درصد اين افراد در کشورهای فقير زندگی می کنند.
مارگارت چن، مدير کل سازمان بهداشت جهانی هشدار داد با وجود آنکه به علت توزيع گسترده داروهای کنترل کننده «اچ آی وی»، بیماران مبتلا به ایدز سال گذشته کاهش يافته اند، اما ايدز يک بيماری مسری است که سال ها با ما خواهد بود.
خانم چن در مراسم گشايش کنفرانس جهانی ايدز گفت: «اپيدمی ايدز خاتمه نيافته است. ما مدت زيادی در اين مرحله باقی خواهيم ماند. نخستين و مهم ترين کار ما اين است که برای پيشگيری، بيشتر تلاش کنيم.»
وی افزود: « تنها راه مبارزه با ايدز، تلاش گسترده و دراز مدت در اين زمينه است.»
از سوی ديگر، دکتر آرش علايی يک پزشک ايرانی مقيم تهران که قرار بود در کنفرانس جهانی ايدز در مکزيکو سيتی شرکت کند و گزارشی از نوآوری های خود در زمينه مبارزه با ايدز و آچ آی وی را ارايه کند، به علت زندانی بودن نتوانست در اين کنفرانس شرکت کند.
دکتر آرش و کاميار علايی دو برادر که موسسه غير دولتی انستيتو پارس را در تهران بنيان گذاشته اند و بيماران مبتلا به اچ آی وی و ايدز را تحت درمان قرار ميدادند، در سوم تير ماه گذشته توسط ماموران امنيتی بازداشت شدند و عليرغم درخواست سازمانهای بين المللی برای آزادی آنها، همچنان در بازداشت بسر می برند.
جمهوری اسلامی، اين دو برادر پزشک را به فعاليت های براندازی متهم کرده است.
