در توصيف خيزش هايی که از آخرين روزهای دسامبرگذشته دامن تونس را گرفت و سپس به انقلابی عظيم در مصر، ليبی، بحرین و سوريه منجر شد، گفته می شد که لحظه آغاز اين بيداری تاريخی، آن ثانيه ای بود که يک زن پليس تونسی بر صورت يک جوان دانشگاهی دستفروش تونسی سيلی زد.
در هفته های اخير بارها از اين «سيلی» سخن رفته است؛ در وصفش گفته شده که اين سيلی ای بود که طنين آن در سراسر تاريخ شنيده شد؛ هنوز از يمن تا مراکش دستخوش بحران پس از اين «سيلی» است.
اما اکنون دادگاه تونس تاييد کرده و می گويد آن «سيلی» مشهوری که موجب انقلاب های اخير کشورهای عربی و شمال آفريقا شده است، هرگز وجود نداشته است.
هنگامی که محمد بوعزيزی، جوان دستفروش ۲۶ ساله تونسی در شهر«سيدی بوزيد» در غرب آن کشور، خود را آتش زد و شديدا زخمی شد و با حال وخيم چند روزی در بيمارستان بود تا جان داد، و سپس مرگ او شعله خيزش های ماه های اخير در خاورميانه و شمال آفريقا را روشن کرد، ادعا شده بود که اين جوان از سيلی ای که يک زن پليس بر صورت او زده بود، خشمگين و سرخورده شده بود.
محمد بوعزيزی که دانش آموخته دانشگاه بود اما همانند بسياری از جوانان تونس شغلی نيافته و در شهر زادگاهش هر روز ميوه و سبزی های اندکی بروی چرخ دستی چوبی برای فروش می گذاشت، پس از مجادله ای که قبل از آن با يک زن پليس بر سر محل اين چرخ دستی داشت، روز هفدهم دسامبر ۲۰۱۰ با گالنی از بنزين به مقابل ساختمان شهرداری «سيدی بوزيد» رفت و با ريختن بنزين بر سر و بدن، خويش را به آتش کشيد.
اما تا آغاز ناآرامی ها در تونس هنوز چند روز ديگر فاصله بود؛ محمد روزها با مرگ دست و پنجه نرم کرد و حتی زين العابدين بن علی، رييس جمهوری وقت با رفتن به اين شهر، به بيمارستان رفته و با او ديدار کرد و قول داد که موجب بهبود وضع زندگی او و بيکاران جوان ديگر شود.
اما محمد بوعزيزی روز پنجم ژانويه بر اثر شدت جراحات وارده درگذشت.
تظاهراتی که جوانان شهر «سيدی بوزيد» به هنگام خاکسپاری و آيين گراميداشت ياد محمد بوعزيزی برگزار کردند، به زودی سراسر تونس را در برگرفت و از آنجا به مراکش و کشور همسايه الجزاير رسيد و هنگامی که شعله های خيزش به مصر سرايت کرد، انقلاب های جهان عرب وارد مرحله کاملا تاريخی خود شد.
ماه فوريه انقلاب مصر، به کناره گيری محمد حسنی مبارک، رييس جمهوری آن کشور انجاميد و اکنون مخالفان در ليبی برای ساقط کردن معمر قذافی دست به اسلحه برده، و در سوريه، مردمی که پنج دهه حکومت خاندان اسد را با سکوت تمام تحمل کرده بودند، اکنون يک ماه است، دلگرم به خيزش های سراسری منطقه، تلاش های خود را برای داشتن زندگی متفاوت، عليرغم تحمل تلفات بسيار، دنبال می کنند.
از روز مرگ محمد بوعزيزی در پنجم ژانويه تا چهاردهم ژانويه که زين العابدين بن علی، از تونس فرار کرد، تنها ۹ روز سپری شده بود؛ هم وطنانش می گفتند که خونش چنان پاک بود که در چند روز طومار حکومت بن علی را در هم پيچيد.
اکنون با گذشت تنها چهار ماه از رخدادهای تاريخی تونس و در حالی که زين العابدين بن علی، رييس جمهوری فراری خود را در عربستان پنهان کرده است و تحولات سياسی مهم ناشی از انقلاب، همچنان دامن تونس را گرفته، دادگاه اين کشور حکم داده است که آن زن پليس به محمد بوعزيزی سيلی نزده بود.
فديه حمدی، زن پليس ۳۶ ساله که عليرغم همه اعتراض ها و تظاهرات خشمگينانه تونسی ها در امان مانده ولی زندانی بود، سه شنبه اين هفته از زندان به دادگاه آورده شد؛ جايی که در دفاع از خود، تاکيد کرد که دستش را به هنگام درخواست از محمد برای جمع کردن بساط ميوه و سبزی فروشی، هرگز به روی او بلند نکرده بود.
مادر محمد بوعزيزی، زنی که خود نيز از پس از مرگ پسرش، به نمادی در سراسر جهان عربی تبديل شده است، در دادگاه فديه حمدی حضور داشت و گفت: «اگر اتفاقی نيفتاده، وی نيز فديه را می بخشد»، و سپس، در اقدامی «آشتی جويانه» (به شيوه عربی: «صلحه») شکايت خود را از دادگاه پس گرفت.
به گزارش خبرگزاری تونس، خانم منيبه بوعزيزی، مادر محمد، گفت: «اين مسئله را به خدا واگذار می کنم. برای من کافی است که شهيد شدن پسرم ملت ها را از بند ديکتاتورها آزاد کرده و به خاطر خون اوست که هنوز انقلاب ها در کشورها ادامه دارد.»
سالم بوعزيزی، برادر محمد نيز سه شنبه گفت که «همه پول های دنيا برادرم را برنمی گرداند؛ جوانی که خونش را برای احيای شرافت و کرامت و آزادی انسان های جهان قربانی کرد.»
وکيل مدافع فديه حمدی در دادگاه تاکيد کرده بود که موکلش «قربانی» اعتراض های ملت تونس عليه حکومت بن علی بوده است.
به دستور بن علی پيش از آنکه خود از تونس به عربستان بگريزد، خانم حمدی، زندانی شده بود تا اينکه سرانجام محاکمه اش سه شنبه برگزار گرديد.
فوزی حمدی، برادر فديه حمدی، خدا را شکر می کند که در قوه قضاييه مستقل تازه کشور، بی گناهی خواهرش ثابت شده است.
خبرگزاری رسمی تونس سه شنبه در تفسيری نوشت که «حکم دادگاه در مورد بی گناهی خانم حمدی، نشانه استقلال قوا در دوران پس از بن علی است.»
از زمان گريز بن علی، دهها هزار نفر از مردم تونس، بويژه جوانان، راهی کشورهای اروپايی شده اند و می گويند که اوضاع اقتصادی کشور تغييری نکرده و آينده ای روشن برای خود نمی بينند؛ آنها حتی با قايق های کوچک ماهيگيری دل به آبهای دريای مديترانه زده، می خواهند به ساحل امنی به اروپا برسند اما درآنجا نيز آينده ای در انتظارشان نيست و بسياری از کشورها درهای خود را به روی آنها بسته اند.
حاکميت جديد تونس اذعان دارد که وضعيت فرق چندانی نکرده و لذا از ملت می خواهد که شکيبا باشد تا بتوان طرح های کلان اقتصادی را اجراء کرد.
در هفته های اخير بارها از اين «سيلی» سخن رفته است؛ در وصفش گفته شده که اين سيلی ای بود که طنين آن در سراسر تاريخ شنيده شد؛ هنوز از يمن تا مراکش دستخوش بحران پس از اين «سيلی» است.
اما اکنون دادگاه تونس تاييد کرده و می گويد آن «سيلی» مشهوری که موجب انقلاب های اخير کشورهای عربی و شمال آفريقا شده است، هرگز وجود نداشته است.
هنگامی که محمد بوعزيزی، جوان دستفروش ۲۶ ساله تونسی در شهر«سيدی بوزيد» در غرب آن کشور، خود را آتش زد و شديدا زخمی شد و با حال وخيم چند روزی در بيمارستان بود تا جان داد، و سپس مرگ او شعله خيزش های ماه های اخير در خاورميانه و شمال آفريقا را روشن کرد، ادعا شده بود که اين جوان از سيلی ای که يک زن پليس بر صورت او زده بود، خشمگين و سرخورده شده بود.
محمد بوعزيزی که دانش آموخته دانشگاه بود اما همانند بسياری از جوانان تونس شغلی نيافته و در شهر زادگاهش هر روز ميوه و سبزی های اندکی بروی چرخ دستی چوبی برای فروش می گذاشت، پس از مجادله ای که قبل از آن با يک زن پليس بر سر محل اين چرخ دستی داشت، روز هفدهم دسامبر ۲۰۱۰ با گالنی از بنزين به مقابل ساختمان شهرداری «سيدی بوزيد» رفت و با ريختن بنزين بر سر و بدن، خويش را به آتش کشيد.
اما تا آغاز ناآرامی ها در تونس هنوز چند روز ديگر فاصله بود؛ محمد روزها با مرگ دست و پنجه نرم کرد و حتی زين العابدين بن علی، رييس جمهوری وقت با رفتن به اين شهر، به بيمارستان رفته و با او ديدار کرد و قول داد که موجب بهبود وضع زندگی او و بيکاران جوان ديگر شود.
اما محمد بوعزيزی روز پنجم ژانويه بر اثر شدت جراحات وارده درگذشت.
تظاهراتی که جوانان شهر «سيدی بوزيد» به هنگام خاکسپاری و آيين گراميداشت ياد محمد بوعزيزی برگزار کردند، به زودی سراسر تونس را در برگرفت و از آنجا به مراکش و کشور همسايه الجزاير رسيد و هنگامی که شعله های خيزش به مصر سرايت کرد، انقلاب های جهان عرب وارد مرحله کاملا تاريخی خود شد.
ماه فوريه انقلاب مصر، به کناره گيری محمد حسنی مبارک، رييس جمهوری آن کشور انجاميد و اکنون مخالفان در ليبی برای ساقط کردن معمر قذافی دست به اسلحه برده، و در سوريه، مردمی که پنج دهه حکومت خاندان اسد را با سکوت تمام تحمل کرده بودند، اکنون يک ماه است، دلگرم به خيزش های سراسری منطقه، تلاش های خود را برای داشتن زندگی متفاوت، عليرغم تحمل تلفات بسيار، دنبال می کنند.
از روز مرگ محمد بوعزيزی در پنجم ژانويه تا چهاردهم ژانويه که زين العابدين بن علی، از تونس فرار کرد، تنها ۹ روز سپری شده بود؛ هم وطنانش می گفتند که خونش چنان پاک بود که در چند روز طومار حکومت بن علی را در هم پيچيد.
اکنون با گذشت تنها چهار ماه از رخدادهای تاريخی تونس و در حالی که زين العابدين بن علی، رييس جمهوری فراری خود را در عربستان پنهان کرده است و تحولات سياسی مهم ناشی از انقلاب، همچنان دامن تونس را گرفته، دادگاه اين کشور حکم داده است که آن زن پليس به محمد بوعزيزی سيلی نزده بود.
فديه حمدی، زن پليس ۳۶ ساله که عليرغم همه اعتراض ها و تظاهرات خشمگينانه تونسی ها در امان مانده ولی زندانی بود، سه شنبه اين هفته از زندان به دادگاه آورده شد؛ جايی که در دفاع از خود، تاکيد کرد که دستش را به هنگام درخواست از محمد برای جمع کردن بساط ميوه و سبزی فروشی، هرگز به روی او بلند نکرده بود.
مادر محمد بوعزيزی، زنی که خود نيز از پس از مرگ پسرش، به نمادی در سراسر جهان عربی تبديل شده است، در دادگاه فديه حمدی حضور داشت و گفت: «اگر اتفاقی نيفتاده، وی نيز فديه را می بخشد»، و سپس، در اقدامی «آشتی جويانه» (به شيوه عربی: «صلحه») شکايت خود را از دادگاه پس گرفت.
به گزارش خبرگزاری تونس، خانم منيبه بوعزيزی، مادر محمد، گفت: «اين مسئله را به خدا واگذار می کنم. برای من کافی است که شهيد شدن پسرم ملت ها را از بند ديکتاتورها آزاد کرده و به خاطر خون اوست که هنوز انقلاب ها در کشورها ادامه دارد.»
سالم بوعزيزی، برادر محمد نيز سه شنبه گفت که «همه پول های دنيا برادرم را برنمی گرداند؛ جوانی که خونش را برای احيای شرافت و کرامت و آزادی انسان های جهان قربانی کرد.»
وکيل مدافع فديه حمدی در دادگاه تاکيد کرده بود که موکلش «قربانی» اعتراض های ملت تونس عليه حکومت بن علی بوده است.
به دستور بن علی پيش از آنکه خود از تونس به عربستان بگريزد، خانم حمدی، زندانی شده بود تا اينکه سرانجام محاکمه اش سه شنبه برگزار گرديد.
فوزی حمدی، برادر فديه حمدی، خدا را شکر می کند که در قوه قضاييه مستقل تازه کشور، بی گناهی خواهرش ثابت شده است.
خبرگزاری رسمی تونس سه شنبه در تفسيری نوشت که «حکم دادگاه در مورد بی گناهی خانم حمدی، نشانه استقلال قوا در دوران پس از بن علی است.»
از زمان گريز بن علی، دهها هزار نفر از مردم تونس، بويژه جوانان، راهی کشورهای اروپايی شده اند و می گويند که اوضاع اقتصادی کشور تغييری نکرده و آينده ای روشن برای خود نمی بينند؛ آنها حتی با قايق های کوچک ماهيگيری دل به آبهای دريای مديترانه زده، می خواهند به ساحل امنی به اروپا برسند اما درآنجا نيز آينده ای در انتظارشان نيست و بسياری از کشورها درهای خود را به روی آنها بسته اند.
حاکميت جديد تونس اذعان دارد که وضعيت فرق چندانی نکرده و لذا از ملت می خواهد که شکيبا باشد تا بتوان طرح های کلان اقتصادی را اجراء کرد.
