روزنامه اسرائيلی هاآرتص روز دوشنبه گزارش داد که بنيامين نتانياهو، نخست وزیر اسرائیل، بررسی احتمالات و عواقب لغو قراردادهای صلح اسلو ميان اسرائيل و فلسطينی ها را به شورای عالی امنيت ملی اين کشور واگذار کرده است.
قراردادهای صلح اسلو در سيزدهم سپتامبر ۱۹۹۳، در پی دوره ای از تماس های مخفی ميان صلح جويان چپگرای اسرائيلی با شماری از نمايندگان سازمان آزاديبخش فلسطين در پایتخت نروژ امضا شد.
تلاش های اين شخصيت های اسرائيلی درگیر در تنظيم محرمانه اين قراردادها، همراه با کوشش های وقت دولتمردان نروژ، موجب شد که نخست وزير وقت اسرائيل و رهبر ساف نيز مفاد آن را بپذيرند.
سرانجام پيمان های اسلو ميان نخست وزير وقت اسرائيل، اسحاق رابين، با ياسرعرفات، رهبر آن زمان سازمان آزاديبخش فلسطين امضاء شد و آن دو برای نخستين بار، دست يکديگر را پس از سالها مبارزه مسلحانه فشردند.
بر اساس پيمان های صلح اسلو بود که فلسطينی ها به انتفاضه نخست که پنج سال طول کشيد، پايان دادند و تشکيلات خودگردان فلسطينی در کرانه باختری و نوار غزه مستقر شد.
چند هفته پس از امضای پيمان های صلح اسلو، ياسرعرفات، محمود عباس و صدها نفر ديگر از شخصيت های فلسطينی و چريک های پيشين، برای نخستین بار از کشورهای عربی به سرزمين های فلسطينی بازگشتند.
ديپلمات ارشدی در دفتر نخست وزير اسرائيل، که نامش برده نشده است، به هاآرتص گفته است که بنيامين نتانياهو، از سه هفته پيش، از شورای امنيت ملی کشورش خواسته است در نتيجه ناکام شدن تلاش های سياسی در قبال فلسطينی ها، ابطال پيمان های صلح اسلو را بررسی کند.
نتانياهو، ژنرال «يعکوو عامی درور» را مأمور بررسی عواقب و احتمالات ناشی از لغو این پيمان ها کرده است؛ اقدامی که فوری ترين و مهم ترين اثرش، فروپاشی تشکيلات خود گردان فلسطينی خواهد بود.
ديپلمات ارشد دفتر نخست وزيری اسرائيل گفته است که نتانياهو لغو پيمان های صلح اسلو را به تلافی اقدام احتمالی فلسطينی ها در توسل به سازمان ملل متحد برای کسب استقلال کشوری برای خود، بررسی می کند.
اسرائيل می گويد که روی آوردن فلسطينی ها به سازمان ملل برای رأی گيری بر سر استقلال کشور فلسطين را «اقدامی يکجانبه» و به منزله پشت پا زدن به روح پيمان های صلح اسلو می داند.
از سوی دیگر، فلسطينی ها تأکيد دارند که این اسرائيل است که با ساخت و سازها در يهودی نشين های شرق بيت المقدس و کرانه باختری، اقدامات يکجانبه انجام داده و موجب تغيير واقعيات در سرزمين های فلسطينی شده است.
محمود عباس، رييس تشکيلات خود گردان فلسطينی که همراه با صدها نفراز شخصيت های ميانه روی فلسطينی از شنبه اين هفته در نشست تعيين آينده فلسطين در استانبول ترکيه شرکت کرده است، در افتتاحيه اين همايش تأکيد کرد که مذاکرات سياسی مستقيم با اسرائيل را همچنان تنها و بهترين راهکار صلح می داند.
اما آقای عباس و حکومت خودگردان می گويند که خودداری دولت اسرائيل از قطع ساخت و سازها در يهودی نشين ها، که شرط اکيد فلسطينی ها برای بازگشت به مسير مذاکرات بوده است، افق روشنی برای تجديد تلاش های صلح ترسيم نمی کند.
فلسطينی ها از دو سال قبل برنامه ريزی کرده اند که شهريور امسال از سازمان ملل متحد بخواهند تا استقلال کشور فلسطين را به رسميت بشناسد.
توسل فلسطينی ها به سازمان ملل از طريق دو نهاد آن می تواند عملی شود؛ يا مراجعه به شورای امنيت يا مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
مراجعه به شورای امنيت در وضعيت فعلی، گزينه خوبی برای فلسطينی ها نيست زيرا دولت باراک اوباما نشان داده که از حق «وتو» استفاده خواهد کرد و اين راهکار را خنثی خواهد کرد.
اما روی آوردن فلسطينی ها به گزينه دوم در توسل به مجمع عمومی سازمان ملل متحد نيز يک دردسر جدی برای فلسطينی ها دارد، زيرا تحقق اين گزينه هم بدون تصويب و حمايت اکثريت اعضای شورای امنيت امکان پذير نيست.
اگر شورای امنيت مخالفت کرده باشد، رای گيری بر سر استقلال نمی تواند در مجمع انجام شود؛ در آن صورت، پذيرش فلسطين تنها به عنوان عضو متساوی الحقوق خواهد بود و نه به عنوان کشوری مستقل.
در هر حال، آينده هر دو گزينه به رفتار آمريکا و تصميم شخص باراک اوباما بستگی دارد.
برخی از شخصيت های فلسطينی در برهه هايی که از نبود پيشرفت در روند صلح با اسرائيل ابراز دلسردی عميق کرده اند، خود، احتمال لغو پيمان های صلح اوسلو با اسرائيل را مطرح کرده و گفته اند که می دانند مفهوم اين تحول منفی و خطرناک، فروپاشی تشکيلات خود گردان است.
محمود عباس يکی از اين شخصيت های فلسطينی است که اين احتمال را بعيد ندانسته است، اما همواره نيز تأکيد کرده که بيشترين تلاش برای حفظ تشکيلات فلسطينی صورت خواهد گرفت.
لذا، تشکيلات فلسطينی در دو سال اخير در کارزاری عظيم، که مورد تحسين آمريکا نيز بوده است، زيرساخت های لازم را در سرزمين های فلسطينی، برای ارتقاء به يک دولت و نمايندگی کشور مستقل بوجود آورده است؛ از جمله دهها نهاد و مؤسسات مورد نياز را تاسیس کرده است.
این روزها در حالی که هيئت های فلسطينی به نقاط مختلف جهان سفر می کنند تا حمايت هر چه بيشتر کشورها را در آستانه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به دست آورند، اسرائيل نيز به نوبه خود، به تکاپوی سياسی وسيعی دست زده است تا اثرات کوشش فلسطينی ها را خنثی کند؛ هر چند که حمايت جهانی از نظرات فلسطينی ها، بيشتر از دستاوردهای دولت راستگرای اسرائيل است.
ناظران بسياری در اسرائيل و منطقه اجماع نظر دارند که فروپاشی تشکيلات فلسطينی، تحول منفی بسيار خطرناکی است که می تواند فلسطينی ها را به شدت سرخورده کند و موجب از سرگيری خشونت های گسترده ای، مانند دو دور انتفاضه دهه های گذشته، و حتی تکرار انفجارهای انتحاری در شهرهای اسرائيل شود.
قراردادهای صلح اسلو در سيزدهم سپتامبر ۱۹۹۳، در پی دوره ای از تماس های مخفی ميان صلح جويان چپگرای اسرائيلی با شماری از نمايندگان سازمان آزاديبخش فلسطين در پایتخت نروژ امضا شد.
تلاش های اين شخصيت های اسرائيلی درگیر در تنظيم محرمانه اين قراردادها، همراه با کوشش های وقت دولتمردان نروژ، موجب شد که نخست وزير وقت اسرائيل و رهبر ساف نيز مفاد آن را بپذيرند.
سرانجام پيمان های اسلو ميان نخست وزير وقت اسرائيل، اسحاق رابين، با ياسرعرفات، رهبر آن زمان سازمان آزاديبخش فلسطين امضاء شد و آن دو برای نخستين بار، دست يکديگر را پس از سالها مبارزه مسلحانه فشردند.
بر اساس پيمان های صلح اسلو بود که فلسطينی ها به انتفاضه نخست که پنج سال طول کشيد، پايان دادند و تشکيلات خودگردان فلسطينی در کرانه باختری و نوار غزه مستقر شد.
چند هفته پس از امضای پيمان های صلح اسلو، ياسرعرفات، محمود عباس و صدها نفر ديگر از شخصيت های فلسطينی و چريک های پيشين، برای نخستین بار از کشورهای عربی به سرزمين های فلسطينی بازگشتند.
ديپلمات ارشدی در دفتر نخست وزير اسرائيل، که نامش برده نشده است، به هاآرتص گفته است که بنيامين نتانياهو، از سه هفته پيش، از شورای امنيت ملی کشورش خواسته است در نتيجه ناکام شدن تلاش های سياسی در قبال فلسطينی ها، ابطال پيمان های صلح اسلو را بررسی کند.
نتانياهو، ژنرال «يعکوو عامی درور» را مأمور بررسی عواقب و احتمالات ناشی از لغو این پيمان ها کرده است؛ اقدامی که فوری ترين و مهم ترين اثرش، فروپاشی تشکيلات خود گردان فلسطينی خواهد بود.
ديپلمات ارشد دفتر نخست وزيری اسرائيل گفته است که نتانياهو لغو پيمان های صلح اسلو را به تلافی اقدام احتمالی فلسطينی ها در توسل به سازمان ملل متحد برای کسب استقلال کشوری برای خود، بررسی می کند.
اسرائيل می گويد که روی آوردن فلسطينی ها به سازمان ملل برای رأی گيری بر سر استقلال کشور فلسطين را «اقدامی يکجانبه» و به منزله پشت پا زدن به روح پيمان های صلح اسلو می داند.
از سوی دیگر، فلسطينی ها تأکيد دارند که این اسرائيل است که با ساخت و سازها در يهودی نشين های شرق بيت المقدس و کرانه باختری، اقدامات يکجانبه انجام داده و موجب تغيير واقعيات در سرزمين های فلسطينی شده است.
محمود عباس، رييس تشکيلات خود گردان فلسطينی که همراه با صدها نفراز شخصيت های ميانه روی فلسطينی از شنبه اين هفته در نشست تعيين آينده فلسطين در استانبول ترکيه شرکت کرده است، در افتتاحيه اين همايش تأکيد کرد که مذاکرات سياسی مستقيم با اسرائيل را همچنان تنها و بهترين راهکار صلح می داند.
اما آقای عباس و حکومت خودگردان می گويند که خودداری دولت اسرائيل از قطع ساخت و سازها در يهودی نشين ها، که شرط اکيد فلسطينی ها برای بازگشت به مسير مذاکرات بوده است، افق روشنی برای تجديد تلاش های صلح ترسيم نمی کند.
فلسطينی ها از دو سال قبل برنامه ريزی کرده اند که شهريور امسال از سازمان ملل متحد بخواهند تا استقلال کشور فلسطين را به رسميت بشناسد.
توسل فلسطينی ها به سازمان ملل از طريق دو نهاد آن می تواند عملی شود؛ يا مراجعه به شورای امنيت يا مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
مراجعه به شورای امنيت در وضعيت فعلی، گزينه خوبی برای فلسطينی ها نيست زيرا دولت باراک اوباما نشان داده که از حق «وتو» استفاده خواهد کرد و اين راهکار را خنثی خواهد کرد.
اما روی آوردن فلسطينی ها به گزينه دوم در توسل به مجمع عمومی سازمان ملل متحد نيز يک دردسر جدی برای فلسطينی ها دارد، زيرا تحقق اين گزينه هم بدون تصويب و حمايت اکثريت اعضای شورای امنيت امکان پذير نيست.
اگر شورای امنيت مخالفت کرده باشد، رای گيری بر سر استقلال نمی تواند در مجمع انجام شود؛ در آن صورت، پذيرش فلسطين تنها به عنوان عضو متساوی الحقوق خواهد بود و نه به عنوان کشوری مستقل.
در هر حال، آينده هر دو گزينه به رفتار آمريکا و تصميم شخص باراک اوباما بستگی دارد.
برخی از شخصيت های فلسطينی در برهه هايی که از نبود پيشرفت در روند صلح با اسرائيل ابراز دلسردی عميق کرده اند، خود، احتمال لغو پيمان های صلح اوسلو با اسرائيل را مطرح کرده و گفته اند که می دانند مفهوم اين تحول منفی و خطرناک، فروپاشی تشکيلات خود گردان است.
محمود عباس يکی از اين شخصيت های فلسطينی است که اين احتمال را بعيد ندانسته است، اما همواره نيز تأکيد کرده که بيشترين تلاش برای حفظ تشکيلات فلسطينی صورت خواهد گرفت.
لذا، تشکيلات فلسطينی در دو سال اخير در کارزاری عظيم، که مورد تحسين آمريکا نيز بوده است، زيرساخت های لازم را در سرزمين های فلسطينی، برای ارتقاء به يک دولت و نمايندگی کشور مستقل بوجود آورده است؛ از جمله دهها نهاد و مؤسسات مورد نياز را تاسیس کرده است.
این روزها در حالی که هيئت های فلسطينی به نقاط مختلف جهان سفر می کنند تا حمايت هر چه بيشتر کشورها را در آستانه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به دست آورند، اسرائيل نيز به نوبه خود، به تکاپوی سياسی وسيعی دست زده است تا اثرات کوشش فلسطينی ها را خنثی کند؛ هر چند که حمايت جهانی از نظرات فلسطينی ها، بيشتر از دستاوردهای دولت راستگرای اسرائيل است.
ناظران بسياری در اسرائيل و منطقه اجماع نظر دارند که فروپاشی تشکيلات فلسطينی، تحول منفی بسيار خطرناکی است که می تواند فلسطينی ها را به شدت سرخورده کند و موجب از سرگيری خشونت های گسترده ای، مانند دو دور انتفاضه دهه های گذشته، و حتی تکرار انفجارهای انتحاری در شهرهای اسرائيل شود.
