در چند روز گذشته جمعی از جوانان، دانشجويان و فعالان مدنی ايرانی در تورنتوی کانادا به فعاليت‌هايی از قبيل اجتماع خيابانی و ايجاد صندوق‌های رای برای انتخابات رياست جمهوری دست زدند تا ديدگاه‌های خود را در ارتباط با انتخابات در ايران با ساير ايرانيان به اشتراک بگذارند و از توانايی خود در فعاليت‌های مدنی استفاده کنند.
برگزاری يک انتخابات نمادين از جمله اقدامات مدنی صورت گرفته توسط جمعی از جوانان ساکن تورنتو است که طی آن صندوق‌های رای در چهار نقطه تورنتوی بزرگ استقرار يافت تا آراء ايرانيان را جمع آوری کند.
آرش آباد پور، وبلاگ نويس و فعال مدنی از دست اندرکاران اين کمپين به راديو فردا می گويد: گروهی که انتخابات نمادين را در تورنتو برگزار کرد سابقه‌ی دوستی دو-سه ساله با هم را داشت. به همين دليل بود که وقتی صبح سه‌شنبه گذشته يک ايميل دسته‌جمعی به هم زديم و گفتيم که شب برای حرف‌زدن درباره‌ی برگزاری يک انتخابات نمادين جايی جمع‌شويم کسی خيلی شگفت‌زده نشد.»
اين فعال مدنی در مورد اهداف کمپين انتخابات نمادين در تورنتو می گويد:
«برای ما مهم بود که با ايرانيان تورنتو٬ و به اين ترتيب با ايرانيان ساکن ايران و کشورهای ديگر٬ درباره اهميت انتخابات حرف بزنيم. برداشت ما اين است که تحريم انتخابات در شرايط فعلی صرفا به‌معنی کنار کشيدن از فرايند تعيين ساختار سياسی ايران است و راه به جايی نمی‌برد. ما معتقديم بايد فرايند دموکراسی را ياد گرفت و کنار کشيدن و درحاشيه نشستن اقدام درستی نيست. علاوه بر اين٬ ما نسبت به نبودن امکان رای‌دادن برای ايرانيان کانادا شکايت داريم. بسته‌شدن سفارت ايران در کانادا حاصل اقدامات ساختار حکومتی ايران٬ دولت کانادا٬ و گروهی از ايرانيان کانادانشين است. اين اتفاق به‌نظر ما باعث ايجاد دشواری برای کارهای روزمره‌ی ايرانيان٬ نظير تمديد پاسپورت و گرفتن شناسنامه٬ شده‌است و در مقياس بزرگتر٬ امکان تعامل با حکومت ايران را از دولت کانادا و ايرانيان کانادا گرفته است. در صورتی که اين سفارت هنوز باز بود ما می‌توانستيم خواسته‌های خود را در حضور نمايندگان رسمی دولت ايران اعلام کنيم.»
بهزاد فرزی پور دانشجوی ساکن تورنتو و از دست اندرکاران کمپين انتخابات نمادين است که ديدگاه مشابهی دارد.
او می گويد: به نظر می‌رسد بسته شدن سفارت و به تبع آن عدم وجود حوزه رای گيری در کانادا، بهانه‌ای به دست برخی ايرانيان ساکن اين کشور داده تا از گفت و گو و تعامل درباره انتخابات پيش رو دوری کنند. فکر می‌کنم يکی از اهداف اصلی اين حرکت نمادين ايجاد بستری برای طرح اين گفت‌وگو بود. ما با به دست گرفتن تعرفه‌های رای که خودمان طراحی کرده بوديم، به سمت مردم می‌رفتيم و نظرشان درباره انتخابات می‌پرسيديم. تعرفه‌ها طوری طراحی شده بودند که يک انتخاب برای همه ارائه می‌داد؛ چه آنها که قصد رای دادن نداشتند، و چه آنها که در صورت دسترسی به صندوق رای، در انتخابات شرکت می‌کردند. همين باعث می‌شد فرصتی برای ما پيش بيايد که نظر ايرانيان ساکن تورنتو را درباره انتخابات جويا شويم. در بحث‌هايی که مدتش از چند ثانيه تا حتی يک ساعت طول می‌کشيد، ما از اهميت مشارکت سياسی و فکر کردن درباره مسائل مربوط به ايران می‌گفتيم.»
به گفته آرش آباد پور، اعضای اين کمپين در طول سه روز فعاليت موفق شده‌اند با ۵۰۰ ايرانی در چهار نقطه ارتباط برقرار کنند. آنها صندوق‌های رای را در محلی محفوظ نگه داشته اند تا برنامه شمارش آرا را روز چهارشنبه انجام دهند.
در همين حال عده ای از ايرانيان مقيم تورنتو روز شنبه در گردهمايی با شعار حمايت از انتخابات آزاد و منصفانه در مرکز شهر تورنتو حضور به هم رساندند. اين اجتماع، با کوشش دانشجويان و دانش اموختگان ليبرال ايران، انجمن دموکراسی و مدرنيته، حمايت جبهه متحد دانشجويی شاخه کانادا و اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی برگزار شد.
سلمان سيما، زندانی سياسی سابق و از برگزار کنندگان اين اجتماع، به راديو فردا می‌گويد: «هدف ما حمايت از برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه در ايران بود. پلاکاردها همه به زبان انگليسی تهيه شده بود و در يکی از پر رفت و آمدترين نقاط تورنتو اين مراسم را برگزار کرديم. اين اقدام توجه بسياری را به مسئله غيردمکراتيک بودن انتخابات در ايران جلب کرد و توانستيم ارتباط موثری با مخاطبان کانادايی از مليت‌های مختلف برقرار کنيم.»
اين فعال سياسی می‌افزايد: «انتخاباتی که در نظام جمهوری اسلامی برگزار می‌شود، به هيچ وجه با استانداردهای يک انتخابات آزاد و سالم همخوانی ندارد. کار به جايی رسيده است که حتی معتدل‌ترين گرايش‌ها در چارچوب همين نظام جمهوری اسلامی هم تحمل نمی‌شوند. انتخابات آزاد در بسياری از کشورها موجب رسيدن به دمکراسی شده است و اين موضوعی هست که می‌تواند مورد اجماع اپوزیسيون باشد.»
سلمان سيما در مورد اقدام گروه ديگری از فعالان مدنی در تورنتو در مورد کمپين انتخابات نمادين می‌گويد: «اينکه تعرفه‌های رای نمادين را چاپ کنيم و در ان اسامی کانديداهای دستچين شده بيت رهبری و سپاه را چاپ کنيم هيچ کمکی به دمکراسی نمی‌کند. اينکه دمکراسی را فقط در صندوق رای خلاصه کنيم و در شب انتخابات خلاصه کنيم و به آزاد نبودن انتخابات اشاره‌ای نکنيم تحليلی نادرست و بازی در زمين استبداد است. مسووليت پذيری فقط در رای دادن خلاصه نمی‌شود. آقای خامنه‌ای انتخابات آزاد را رمز دشمن می‌داند و از آن واهمه دارد. به نظر من حمايت از انتخابات آزاد و منصفانه يک اقدام اصولی و درست است.»
اجتماع ديگری در تورنتو در بعد از ظهر روز يکشنبه، ۱۶ ژوئن، در سالن اجتماعات شهرداری نورت برگزار خواهد شد که در آن محسن سازگارا، عطا هودشتيان و اردشير زارع زاده سخنرانی خواهند کرد. اين اجتماع در سالگرد جنبش سبز و سالگرد حمله به کوی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
برگزاری يک انتخابات نمادين از جمله اقدامات مدنی صورت گرفته توسط جمعی از جوانان ساکن تورنتو است که طی آن صندوق‌های رای در چهار نقطه تورنتوی بزرگ استقرار يافت تا آراء ايرانيان را جمع آوری کند.
آرش آباد پور، وبلاگ نويس و فعال مدنی از دست اندرکاران اين کمپين به راديو فردا می گويد: گروهی که انتخابات نمادين را در تورنتو برگزار کرد سابقه‌ی دوستی دو-سه ساله با هم را داشت. به همين دليل بود که وقتی صبح سه‌شنبه گذشته يک ايميل دسته‌جمعی به هم زديم و گفتيم که شب برای حرف‌زدن درباره‌ی برگزاری يک انتخابات نمادين جايی جمع‌شويم کسی خيلی شگفت‌زده نشد.»
اين فعال مدنی در مورد اهداف کمپين انتخابات نمادين در تورنتو می گويد:
«برای ما مهم بود که با ايرانيان تورنتو٬ و به اين ترتيب با ايرانيان ساکن ايران و کشورهای ديگر٬ درباره اهميت انتخابات حرف بزنيم. برداشت ما اين است که تحريم انتخابات در شرايط فعلی صرفا به‌معنی کنار کشيدن از فرايند تعيين ساختار سياسی ايران است و راه به جايی نمی‌برد. ما معتقديم بايد فرايند دموکراسی را ياد گرفت و کنار کشيدن و درحاشيه نشستن اقدام درستی نيست. علاوه بر اين٬ ما نسبت به نبودن امکان رای‌دادن برای ايرانيان کانادا شکايت داريم. بسته‌شدن سفارت ايران در کانادا حاصل اقدامات ساختار حکومتی ايران٬ دولت کانادا٬ و گروهی از ايرانيان کانادانشين است. اين اتفاق به‌نظر ما باعث ايجاد دشواری برای کارهای روزمره‌ی ايرانيان٬ نظير تمديد پاسپورت و گرفتن شناسنامه٬ شده‌است و در مقياس بزرگتر٬ امکان تعامل با حکومت ايران را از دولت کانادا و ايرانيان کانادا گرفته است. در صورتی که اين سفارت هنوز باز بود ما می‌توانستيم خواسته‌های خود را در حضور نمايندگان رسمی دولت ايران اعلام کنيم.»
بهزاد فرزی پور دانشجوی ساکن تورنتو و از دست اندرکاران کمپين انتخابات نمادين است که ديدگاه مشابهی دارد.
او می گويد: به نظر می‌رسد بسته شدن سفارت و به تبع آن عدم وجود حوزه رای گيری در کانادا، بهانه‌ای به دست برخی ايرانيان ساکن اين کشور داده تا از گفت و گو و تعامل درباره انتخابات پيش رو دوری کنند. فکر می‌کنم يکی از اهداف اصلی اين حرکت نمادين ايجاد بستری برای طرح اين گفت‌وگو بود. ما با به دست گرفتن تعرفه‌های رای که خودمان طراحی کرده بوديم، به سمت مردم می‌رفتيم و نظرشان درباره انتخابات می‌پرسيديم. تعرفه‌ها طوری طراحی شده بودند که يک انتخاب برای همه ارائه می‌داد؛ چه آنها که قصد رای دادن نداشتند، و چه آنها که در صورت دسترسی به صندوق رای، در انتخابات شرکت می‌کردند. همين باعث می‌شد فرصتی برای ما پيش بيايد که نظر ايرانيان ساکن تورنتو را درباره انتخابات جويا شويم. در بحث‌هايی که مدتش از چند ثانيه تا حتی يک ساعت طول می‌کشيد، ما از اهميت مشارکت سياسی و فکر کردن درباره مسائل مربوط به ايران می‌گفتيم.»
به گفته آرش آباد پور، اعضای اين کمپين در طول سه روز فعاليت موفق شده‌اند با ۵۰۰ ايرانی در چهار نقطه ارتباط برقرار کنند. آنها صندوق‌های رای را در محلی محفوظ نگه داشته اند تا برنامه شمارش آرا را روز چهارشنبه انجام دهند.
در همين حال عده ای از ايرانيان مقيم تورنتو روز شنبه در گردهمايی با شعار حمايت از انتخابات آزاد و منصفانه در مرکز شهر تورنتو حضور به هم رساندند. اين اجتماع، با کوشش دانشجويان و دانش اموختگان ليبرال ايران، انجمن دموکراسی و مدرنيته، حمايت جبهه متحد دانشجويی شاخه کانادا و اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی برگزار شد.
سلمان سيما، زندانی سياسی سابق و از برگزار کنندگان اين اجتماع، به راديو فردا می‌گويد: «هدف ما حمايت از برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه در ايران بود. پلاکاردها همه به زبان انگليسی تهيه شده بود و در يکی از پر رفت و آمدترين نقاط تورنتو اين مراسم را برگزار کرديم. اين اقدام توجه بسياری را به مسئله غيردمکراتيک بودن انتخابات در ايران جلب کرد و توانستيم ارتباط موثری با مخاطبان کانادايی از مليت‌های مختلف برقرار کنيم.»
اين فعال سياسی می‌افزايد: «انتخاباتی که در نظام جمهوری اسلامی برگزار می‌شود، به هيچ وجه با استانداردهای يک انتخابات آزاد و سالم همخوانی ندارد. کار به جايی رسيده است که حتی معتدل‌ترين گرايش‌ها در چارچوب همين نظام جمهوری اسلامی هم تحمل نمی‌شوند. انتخابات آزاد در بسياری از کشورها موجب رسيدن به دمکراسی شده است و اين موضوعی هست که می‌تواند مورد اجماع اپوزیسيون باشد.»
سلمان سيما در مورد اقدام گروه ديگری از فعالان مدنی در تورنتو در مورد کمپين انتخابات نمادين می‌گويد: «اينکه تعرفه‌های رای نمادين را چاپ کنيم و در ان اسامی کانديداهای دستچين شده بيت رهبری و سپاه را چاپ کنيم هيچ کمکی به دمکراسی نمی‌کند. اينکه دمکراسی را فقط در صندوق رای خلاصه کنيم و در شب انتخابات خلاصه کنيم و به آزاد نبودن انتخابات اشاره‌ای نکنيم تحليلی نادرست و بازی در زمين استبداد است. مسووليت پذيری فقط در رای دادن خلاصه نمی‌شود. آقای خامنه‌ای انتخابات آزاد را رمز دشمن می‌داند و از آن واهمه دارد. به نظر من حمايت از انتخابات آزاد و منصفانه يک اقدام اصولی و درست است.»
اجتماع ديگری در تورنتو در بعد از ظهر روز يکشنبه، ۱۶ ژوئن، در سالن اجتماعات شهرداری نورت برگزار خواهد شد که در آن محسن سازگارا، عطا هودشتيان و اردشير زارع زاده سخنرانی خواهند کرد. اين اجتماع در سالگرد جنبش سبز و سالگرد حمله به کوی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
