موسسه سلطنتی روابط خارجی بريتانيا در لندن روز ۱۱ سپتامبر به مناسبت هفتمين سالگرد فاجعه حملات تروريستی به برج های تجارت جهانی در نيويورک، ميزبان جيمز گلاسمن، معاون وزير امور خارجه آمريکا در امور ديپلماسی عمومی، بود.
سخنارانی وی در این موسسه، تحت عنوان «عصر جديد ديپلماسی عمومی» ایراد شد.
معاون وزير امور خارجه آمريکا صحبت خود را با اشاره به سخنرانی تونی بلر، نخست وزير وقت بريتانيا، بعد از انفجار ۱۱ سپتامبر آغاز کرد که به زبان استعاره گفته بود: «جهان نيازمند نظم جديدی است».
آقای گلاسمن گفت: « اين نظم جديد هنوز حاصل نشده است» و اسباب تنظيم آن را تبادل ايده ها و نظرات از طريق ديپلماسی پيگير، متقاعد کردن مردم و آموزش و روشنگری به جای تبادل بمب و گلوله خواند.
جيمز گلاسمن گفت: «جنگ با تروريسم، بايد به جنگ ايده ها بدل گردد». اگر چه او در قسمت پرسش و پاسخ توضيح داد که شايد کلمه جنگ ايده ها نيز انتخاب مناسبی نباشد و به جای آن بايد صحبت از تقابل و تبادل ايده ها کرد.
او افزود: «استراتژی امنيت ملی ما، برقراری آزادی در تمام جوانع جهان است. آزادی و دموکراسی در خارج از مرزهای ما، ضامن امنيت در داخل کشورمان است.»
- « نظام حاکم بر ایران به جای آن که درآمد ملی را صرف پيشرفت جامعه کند، بخش عمده آن را خرج تروريست های عرب و خارجی کرده است. به علاوه، سرمايه عظيمی را برای توسعه برنامه هسته ای اختصاص داده که با مخالفت تقريبا تمام جامعه جهانی مواجه است.»
معاون وزرات خارجه آمريکا در پاسخ به اين پرسش « رادیو فردا» که« چگونه با توسل به ديپلماسی و گفت وگو می خواهيد ايران را قانع کنيد که برنامه غنی کردن اورانيوم را کنار بگذارد و به جامعه جهانی اطمينان دهد که هدفش از دنبال کردن برنامه هسته ای فقط صلح آميز است»، گفت: «آنچه ما در ديپلماسی عمومی انجام می دهيم، در واقع گفت وگو با مردم است و در اينجا روی صحبت ما با مردم ايران است. من معتقدم مردم آمريکا روابط بسيار حسنه ای با مردم ايران دارند. نظرسنجی های ما اين گفته را تاييد می کند و من مطمئنم مخاطبان شما هم با من هم عقيده اند.»
وی افزود: «ما با مردم ايران همدردی زيادی داريم. آنها فرهنگ و تمدن بزرگی دارند ومردمی فعال، خوش فکر و تحصيل کرده اند. اما نظامی بر آنها حاکم است که بيش از هر چيز اقتصاد آنها را از هم پاشيده است. کافی است مجسم کنيد وقتی که بهای نفت به بشکه ای بيش از ۱۰۰ دلار رسيده و کشورهای نفت خيز منطقه به نحو چشمگيری پيشرفت کرده اند، مردم ايران که با ۲۰ در صد بيکاری، تورم بالا و مشکلات ناشی از آن روبرو هستند، چه وضعيتی دارند.»
جيمز گلاسمن، دليل اين وضعيت را فساد مالی، اداری و مديريتی نظام حاکم بر ايران دانست و گفت: « اين نظام به جای آن که درآمد ملی را صرف پيشرفت جامعه کند، بخش عمده آن را خرج تروريست های عرب و خارجی کرده است. به علاوه، سرمايه عظيمی را برای توسعه برنامه هسته ای اختصاص داده که با مخالفت تقريبا تمام جامعه جهانی مواجه است.»
معاون وزارت خارجه آمريکا اضافه کرد: « آنچه ما از طريق ديپلماسی عمومی می خواهيم انجام دهيم، آن است که با مردم ايران وارد گفت وگو شويم. برای مثال از آنها بپرسيم آيا برای کشوری که صاحب ذخاير عظيم نفت و گاز است، منطقی است که چنين هزينه گزافی از سرمايه ملی اش را اين طور مصرف کند؟ ما می خواهيم از آنها بپرسيم اگر شما حق داشتند در تعيين برنامه های اقتصادی کشورتان اظهار نظر کنيد آيا همين راه را انتخاب می کرديد؟ اين نوع گفت وگوو تبادل نظر است که می خواهيم با مردم ايران داشته باشيم.»
در جلسه سخنرانی آقای گلاسمن، گرداننده جلسه ضمن معرفی وی گفت: « سنجش های آرا در مناطق مختلف جهان نشان مي دهد که فقط در اروپا و خاورميانه با آمريکا ضديت نشان داده مي شود.»
« رادیو فردا» همچنین از معاون وزیر امور خارجه آمریکا پرسید: « آن طور که گفته می شود مخالفت اروپايی ها با آمريکا از نوع رقابت است، اما درمورد مردم خاورميانه اين طور نيست. مثلا ۳۰ سال پيش در پی روی کار آمدن آيت الله خمينی در ايران، اولين صفتی که او در مورد آمريکا به کار برد، کلمه استعمارگر يا صفات مشابه آن نبود، بلکه کلمه عربی مستکبر يا متکبر بود که از تکبر و احساس برتری آمريکا نسبت به کشورهای منطقه شکايت داشت. آيا شما در سياست تبادل نظر با مردم خاورميانه وايران به اين نکته توجه داريد؟»
وی به اين پرسش پاسخ مثبت داد و گفت: اولا معتقد است که مردم آمريکا متکبر نيستند، و افزود: «اما اولين و بهترين کاری که ما برای پاسخ دادن به اين موضوع می کنيم، اين است که عده ای از مردم تمام کشورهای جهان را با مردم آمريکا رودررو قرار دهيم.»
آقای گلاسمن اضافه کرد:« ما هر سال از طريق برنامه های تبادل دانشجو، سمينارها و سخنرانی ها حدود ۵۰ هزار نفر از مردم سراسر جهان را به اين منظور به آمريکا دعوت می کنيم.»
معاون وزارت خارجه آمريکا گفت: « بسياری از اتباع آمريکا نيز به همين ترتيب به کشورهای ديگر می روند. ما می بينيم وقتی مردم کشورهای ديگر با مردم آمريکا روبرو می شوند و آنها را می شناسند، نظری کاملا متفاوت پيدا می کنند.»
آقای گلاسمن افزود: « آمريکا نيز مانند هر کشور دموکراتيک ديگری منافع مردم خود را دنبال می کند. شايد ما نتوانسته ايم به خوبی به ديگران نشان دهيم که در اين مورد مرتکب خطايی نمی شويم. اما شايد در اين مورد يک کوتاهی کرده باشيم، يعنی در گذشته با احترام، دقت و حوصله به حرف ها و نظرات ديگران گوش نداده باشيم. حتی اگر در آخر تصميمی بگيريم که ديگران با آن مخالف باشند، وظيفه ما اين است که با احترام به آنها گوش دهيم.»
او تاکيد کرد: « ما اين کار را خواهيم کرد و يکی از اهداف ما در برنامه عصر جديد ديپلماسی عمومی همين است.»
