به دنبال ابراز نگرانی مقامهای حکومتی نسبت به همزمانی «سالگرد مهسا امینی و آغاز اعتراضات زن، زندگی آزادی» با «بازگشایی دانشگاهها و مدارس»، مهدی گلشنی مدیرکل حمل و نقل عمومی و امور مناطق شهرداری تهران، از انجام مکاتبه برای «مجازی شدن فعالیت دانشگاهها تا دهم مهر ماه» خبر داد.
همزمان دستگاههای امنیتی موج «احضارهای تلفنی» دانشجویان را آغاز کردهاند.
این مقام شهرداری تهران البته دلیل چنین مکاتباتی را کاستن از بار ترافیکی پایتخت و «روان سازی ترافیک» عنوان کرد و گفت: «در حال رایزنی، مکاتبه و طی فرآیند کارشناسی هستیم که از آموزش عالی بخواهیم در راستای کاهش ترافیک پایتخت ۱۰ روز اول مهر ماه فعالیت دانشگاهها مجازی باشد.»
مهدی گلشنی گفت که هنوز «مجازی شدن فعالیت دانشگاهها تا دهم مهر ماه» قطعی نشده و «این پیشنهاد شهرداری تهران در حال مکاتبه است» و تا «پایان شهریور ماه هنوز مدت زمانی باقی است اما شهرداری امیدوار است این تمهیدات، اجرایی شود.»
موضوع «مجازی کردن فعالیت دانشگاهها تا دهم مهر ماه» در حالی مطرح شده است که مصطفی رستمی، رئیس نهاد نمایندگی خامنهای در دانشگاهها روز جمعه ۳۰ تیر، «پیشبینی» هشدار داد که آغاز مجدد اعتراضات مردمی میتواند از دانشگاهها باشد.
رئیس نهاد نمایندگی خامنهای در دانشگاهها به طور ضمنی از اقداماتی برای جلوگیری از اعتراضات دانشجویی نیز اشاره کرد و گفت: اگر معترضان نتوانند در سالگرد اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» کاری بکنند «به طور کامل شکست میخورند».
احضار دانشجویان
در همین حال شوراهای صنفی دانشجویان کشور در گزارش تازه از «افزایش فشارها در آستانه سالگرد اعتراضات و بازگشایی دانشگاهها» و اقدام نیروهای وزارت اطلاعات در «احضار تلفنی» دانشجویان معترض، خبر داد.
بنابر اعلام شوراهای صنفی دانشجویان در بسیاری از دانشگاهها از جمله در دانشگاه تربیت مدرس تهران نیروهای وزارت اطلاعات «با دست کم ۱۲ تن از دانشجویان این دانشگاه» تماس تلفنی گرفتهاند و دانشجویان را «جهت اخذ تعهد کتبی» به وزارت اطلاعات احضار کردهاند.
در این گزارش آمده است که «این احضارها اغلب بدون ذکر نام نهاد امنیتی تماس گیرنده و دلیل احضار دانشجو صورت گرفته است» و حتی در برخی موارد «پس از آنکه تماس نیروهای امنیتی از سوی دانشجویان بیپاسخ مانده، این نیروها «با خانواده دانشجویان» تماس گرفتهاند.
شوراهای صنفی دانشجویان افزایش «تماسها نیروهای امنیتی» و «احضار تلفنی» فعالان دانشجویی را به نگرانی مقامهای جمهوری اسلامی از نزدیک شدن «سالگرد مهسا، ژینا، امینی» و «بازگشایی دانشگاهها» عنوان کرد و افزود: «این اقدامات در پی فرارسیدن سالگرد قتل ژینا (مهسا) امینی و هراس سیستم سرکوب از اعتراضات دانشجویی و با انگیزه ایجاد رعب و وحشت در میان دانشجویان» انجام میشود.
این گزارش میافزاید که «سال گذشته نیز نهادهای امنیتی بارها به این حربه متوسل شدند و دانشجویان بسیاری را احضار و تهدید کرده و در نهایت آنان را مجبور به امضای تعهدنامهای مبنی بر عدم شرکت در اعتراضات، کردند.»
شوراهای صنفی دانشجویان کشور با یادآوری اینکه «احضار تلفنی شهروندان هیچگونه وجاهت قانونی ندارد و احضاریه بایستی بهصورت کتبی ابلاغ شود»، تاکید کرد که دانشجویان هیچگونه الزام قانونی و حقوقی برای پاسخگویی به تماسهای تلفنی نهادهای امنیتی و احضار تلفنی ندارند و «با آگاهی از حقوق خود نسبت به این احضاریههای غیرقانونی» عمل کنند.
از سوی دیگر نهاد نمایندگی خامنهای در دانشگاهها با همکاری دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی و همچنین «بسیج دانشجویی» و بسیج اساتید» در حال اجرای طرحی با عنوان «طرح حامیم دو» با هدف « شبکهسازی» و «سازماندهی» دانشجویان حامی حکومت در دانشگاههای سراسر کشور است.
این طرح غیر از «طرح ولایت» است که همچنین در سطوح سازمانهای نظامی و امنیتی و همچنین در دانشگاهها برگزار میشود.
مقامهای نهاد نمایندگی خامنهای در دانشگاهها تاکید دارند که «طرح حامیم دو» با هدف «بصیرتافزایی و پاسخ به شبهات» دانشجویان حامی حکومت از یک سو و استفاده از آنها برای «مقابله با ترفندهای دشمن» و «فعالیت به صورت شبکهای» در دو سطح استانی و سراسری در حال اجراست.
دانشگاهها در ایران پس از کشته شدن مهسا امینی حین بازداشت توسط گشت ارشاد و از اولین کانونهای اعتراضی بودند و پس از سر دادن شعار «زن، زندگی، آزادی» در مراسم خاکسپاری مهسا امینی در سقز و سپس سنندج، یکی از اولین تجمعاتی تهران که این شهر سر داده شد در تجمع دانشجویان معترض دانشگاه تهران بود.
بنابر گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در جریان اعتراضات زن، زندگی، آزادی دستکم در بیش از ۱۴۰ دانشگاه بزرگ ایران به طور مکرر تجمعهای اعتراضی برگزار شد و بیش از ۷۵۰ دانشجو به خاطر شرکت در اعتراضات دانشجویی برای مدتی بازداشت شدند که تعدادی از آنها با احکام سنگین زندان مواجه شدهاند.
علاوه بر این صدها تن از دانشجویان معترض و همچنین دانشجویانی که تن به حجاب اجباری نمیدهند از سوی نهادهای امنیتی و حراست دانشگاهها، با احکام قضایی و انضباطی، تعلیق از تحصیل، محرومیت از خدمات دانشگاهی و اخراج مواجه شدهاند.