کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل با اعتراض به بازداشت اعضای «موسسه حیات وحش میراث پارسیان» و مرگ کاووس امامی مدیرعامل این موسسه در زندان از حکومت ایران خواستند که «روند جدید و نگران‌کننده» برخورد با فعالان محیط زیست را متوقف کند.
بیانیه این کارشناسان روز جمعه چهارم اسفند منتشر شده است که عنوان می‌کند «بر اساس آن‌چه مشاهده می‌شود مقامات ایران فعالان صلح‌طلب و دانشمند را به خاطر تلاش گرانبهایی که برای حفاظت از محیط زیست می‌کنند، دستگیر کرده و بازجویی می‌کنند».
کارشناسان سازمان ملل گفته‌اند: «درک این مسئله دشوار است که چگونه تلاش برای حفاظت از گیاهان و جانوران در ایران می‌تواند به جاسوسی علیه منافع ایران ربط پیدا کند».
مقامات ایران فعالان محیط زیست را که در بازداشت نیروهای امنیتی هستند به جاسوسی متهم کرده‌اند. حتی حسن فیروزآبادی، مشاور عالی نظامی رهبر ایران، قدمی فراتر برداشته و گفته که هر فعال محیط زیستی و دانشمند کشاورزی «ممکن است» جاسوس باشد.
وی در توضیح این ادعا عنوان کرده که این افراد می‌خواهند مثلا «از طریق پوست جانوران صحرایی به این نتیجه برسند که ما در چه مکان‌هایی معدن اورانیوم داریم و کجا در حال کار اتمی هستیم».
اما کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل با رد چنین ادعایی خواستار «آزادی فوری» فعالان محیط زیست و رفع اتهام از آنها شده‌اند.
بیانیه این کارشناسان سپس به مرگ کاووس امامی در زندان می‌پردازد که مقامات ایران می‌گویند وی «پس از اعتراف» خودکشی کرده است. این بیانیه می‌گوید که «مرگ آقای امامی بسیار ناراحت‌کننده است، نه تنها از این رو که او به خاطر اتهامات ناموجه و غیرقابل قبول بازداشت شد، بلکه مرگ او در بازداشت گویای یک بازی کثیف است».
کارشناسان سازمان ملل در ادامه از مقامات ایران خواستند که اجازه بدهند تحقیقات بی‌طرفانه‌ای در رابطه با شرایطی که منجر به مرگ آقای امامی شد انجام شود.
پیش از این محمود صادقی نماینده مجلس ایران خبر داده بود که هنوز هفت نفر از فعالان محیط زیست ایران در بازداشت هستند که این امر در بیانیه کارشناسان سازمان ملل نیز بازتاب یافته است. هومن جوکار، مدیر پروژه یوز آسیایی، و مراد طاهباز از جمله این بازداشت‌شدگان هستند که با موسسه حیات وحش میراث پارسیان همکاری می‌کنند.
کارشناسان سازمان ملل در نهایت تاکید کرده‌اند که «بازداشت و محاکمه فعالان محیط زیست به خاطر تلاش‌شان برای حفاظت از طبیعت قابل توجیه نیست و در هیچ کجای جهان از جمله ایران، نباید حفاظت از محیط زیست برابر با جاسوسی تلقی شود یا با آن به مثابه یک جرم برخورد کرد».
این بیانیه به امضای جان اچ ناکس، دیوید کایه، مایکل فارست و خوزه آنتونیو گووارا برمودز رسیده است.
