علی افشاری تحلیلگر سیاسی و فعال حقوق بشر مقیم آمریکاست.
انتخابات دور دوم مجلس روز ۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۱ برگزار می گردد تا تکليف ۶۵ کرسی ديگر معلوم شود. اين انتخابات که بر خلاف مانور تبليغاتی حکومت يکی از کم رونق ترين انتخابات ادوار مجلس بود، فاقد خصلت مشروعيت بخشی به نظام سياسی است.
به موازات شدت يافتن اعتراضات در سوريه و وخامت اوضاع سياسی در اين کشور ،بحث بر سر نقش ايران در تحولات کنونی سوريه نيز بالا گرفته است. اين مسئله ريشه در نقش حمايتی جمهوری اسلامی از حکومت بشار اسد و رقابت بين ايران و متحدين منطقه ای اش با شورای همکاری کشور های خليج فارس دارد.
سال ۱۳۹۰، درمجموع سال فروکش کردن اعتراضات و کاهش چشمگير نمود های بيرونی جنبش دموکراسی خواهی در ايران بود. اگرچه فراخوان های رهبران نمادين جنبش سبز در پايان سال ۱۳۸۹ و حبس خانگی موسوی و کروبی اين انتظار را بوجود آورده بود که در سال ۱۳۹۰ اعتراضات و تحرکات جنبش سبز بالا بگيرد. اما اينگونه نشد.
وزارت کشور تاکنون به صورت جامع آمار مشارکت مربوط به انتخابات مجلس نهم را منتشر نکرده است. وجود برخی تعارض‌ها در مراحل اعلام نتایج انتخابات و همچنین نا‌رسایی‌ها نسبت به صحت ادعای وزیر کشور مبنی بر مشارکت ۶۴ درصدی ایجاد تردید می‌کند.
شکل نهایی رقابت‌های انتخاباتی در مجلس نهم سیمایی متفاوت با پیش‌بینی‌ها و گمانه‌زنی‌های قبلی پیدا کرد. در غیاب اصلاح‌طلبان و عدم تحقق معیار‌های انتخابات آزاد و منصفانه، این دوره از انتخابات مجلس منجر به کاهش چشمگیر در تنوع و تکثر بازیگران انتخاباتی شد. در چنین شرایطی تصور می‌شد که انتخابات به عرصه رقابت کنترل شده و نمایشی خودی‌ها تقلیل یابد.
در انتخابات مجلس نهم مشارکت بالا در کنار برگزاری آرام رای گيری، اولويت های نخست حکومت را تشکيل می دهند. در غياب حضور اصلاح طلبان و همچنين عدم شرکت قدرتمند جريان هوادار احمدی نژاد، دغدغه زيادی نسبت به ترکيب راه يافتگان به مجلس وجود ندارد.
مصطفی محمد نجار، وزیر کشور جمهوری اسلامی، تعداد واجدین حق رای در انتخابات مجلس نهم ایران را حدود ۴۸ میلیون نفر یا دقیقا ۴۸۲۸۸۷۹۹ نفر اعلام کرده است. دیرهنگامی این اعلام، سوالاتی را مطرح می‌کند، از این قبیل که چرا وزارت کشور درست چند روز مانده به آغاز تبلیغات انتخاباتی این آمار را به اطلاع افکار عمومی رسانده است؟
اقدام حسين علایی از فرماندهان سابق سپاه در نوشتن يادداشتی در خصوص سالروز ۱۹ دی ۱۳۵۶ در فضای سياسی پر تلاطم کشور حادثه آفريد. دامنه تاثيرات و واکنش ها به مطلب وی در روزنامه اطلاعات چنان گسترش يافت که بحث انتخابات مجلس نهم را برای مدتی تحت الشعاع قرار داد.
تصميم حاکميت در نپذيرفتن شرايط اصلاح طلبان برای شرکت در انتخابات مجلس نهم، تغييراتی بلند مدت در سيمای سياسی نظام جمهوری اسلامی پديد می آورد. اين تصميم به همراه بستن تمامی منافذ سياسی بر روی اصلاح طلبان و سخت گيری امنيتی و سياسی بر آنان نشان می دهد که عزم رهبران جمهوری اسلامی بر حذف کامل اصلاح طلبان از نقش آفرينی در درون بلوک قدرت جدی است و در اين خصوص تصميمی راهبردی اتخاذ کرده اند.
فرآیند انتخابات مجلس نهم، عملاً با ثبت‌نام از داوطلبان شروع شد. انتخاباتی که این بار اپوزیسیون در آن حضوری ندارد و نیرو‌های مخالف بسته به میزان فاصله با نظام سیاسی به گزینه‌های عدم شرکت منفعل، تحریم معنادار، امتناع از صندوق‌های رأی و تحریم فعال روی آورده‌اند.
فراخوان محمد نوری زاد برای نهضت ارسال نامه های انتقادی به رهبری جمهوری اسلامی، تحرکی به فضای سياسی کشور بخشيده است.
پنجاهمین سالگرد تاسیس «نهضت آزادی ایران» فرصتی فراهم کرده است تا ابعاد مختلف حیات سیاسی این تشکل بررسی شود. پرداختن به مناسبات این تشکل با تشکل سراسری دانشجویی «دفتر تحکیم وحدت» بخشی از مناسباتی است که نگارنده در این نوشته به آن می پردازد.
<span> <span>جنبش دانشجویی ایران پس از تحمل دورانی سخت، در آستانه تجربه دور جدیدی از طراوت و تحرک خود قرار گرفته است. </span> </span>
<p> <span>بازداشت ۵ نفر از مقامات ايرانی در اربيل عراق، حملات شدید الحن مقامات آمریکایی به تهران و تحریم مالی موسسات ایرانی در هفته های اخیر سبب شده که روابط ايران و آمريکا به تيره ترين سطح خود چون زمان گروگانگيری سال ۱۳۵۸ برسد.</span> </p>
