مطالعهٔ جدیدی که در مجلهٔ «سرطان» انجمن سرطان آمریکا منتشر شده است نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به کسانی که به سرطان رودهٔ بزرگ مبتلا هستند کمک کند تا به اندازهٔ کسانی که به این سرطان مبتلا نیستند عمر کنند.
دکتر جاستین براون، استادیار و مدیر برنامهٔ سوخت‌و‌ساز سرطان در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا آمریکا، در همین ارتباط به شبکهٔ سی‌ان‌ان گفت: «اگر چه امروزه بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان، پس از تشخیص سرطان، عمر طولانی‌تری نسبت به دهه‌های گذشته دارند، با این حال همچنان نرخ بقا در میان این گروه از عموم جمعیت کمتر است».
او افزود: «این مطالعه نشان می‌دهد که فعالیت بدنی، پس از تشخیص سرطان رودهٔ بزرگ، می‌تواند به بیماران کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند و ورزش به برخی از بیماران کمک می‌کند تا به اندازهٔ افرادی که به سرطان مبتلا نیستند، و حتی بیشتر، عمر کنند».
دکتر کیت دیاز، استادیار پزشکی رفتاری در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک‌سیتی، که در این تحقیق شرکت نداشته، به سی‌ان‌ان گفت: اگر چه محققان پیشتر نیز می‌دانستند ورزش منظم می‌تواند نرخ بقا را بهبود بخشد اما این‌که ورزش می‌تواند به بیماران کمک کند تا طول عمری معادل افراد عادی داشته باشند، تاکنون کمتر شناخته شده بود.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، سرطان رودهٔ بزرگ سومین نوع سرطان شایع در جهان است و ۱۰ درصد از تمام تشخیص‌های سرطان را شامل می‌شود.
کامران باقری لنکرانی، رئیس انجمن آندوسکوپی گوارشی ایران، پیشتر اعلام کرده بود که سالانه ۱۳ تا ۱۵ هزار نفر در ایران به سرطان رودهٔ بزرگ مبتلا می‌شوند.
در سال ۱۴۰۱ دوازده هزار مورد از ابتلا به این سرطان در کشور به ثبت رسیده بود که شش هزار نفر از آنان فوت کردند و به گفتهٔ آقای لنکرانی تمامی این موارد فوت قابل پیشگیری بودند.
این یافته‌های تازه می‌تواند برای افرادی که در حال درمان یا در حال بهبودی هستند خبر خوبی باشد. تخمین زده می‌شود که سرطان رودهٔ بزرگ تا سال ۲۰۳۰ علت اصلی مرگ‌ومیر مرتبط با سرطان در میان بزرگسالان ۲۰ تا ۴۰ سال در آمریکا باشد.
برای انجام این مطالعه، محققان سه هزار بیمار مبتلا به سرطان رودهٔ بزرگ را زیر نظر گرفتند و فعالیت بدنی آنان را در طول و پس از شیمی‌درمانی ثبت کردند.
سپس محققان این بیماران را حدود شش سال دنبال کردند و طول عمر هر فرد را با طول عمر پیش‌بینی‌شده بر اساس سن، جنسیت و سال تشخیص سرطان تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج نشان داد نه تنها افرادی که به طور منظم ورزش می‌کردند طولانی‌تر از انتظار عمر کردند، بلکه خطر بازگشت سرطان در میان آنان نیز کاهش پیدا کرده بود.
دکتر دیاز به سی‌ان‌ان گفت که این مطالعه مبنایی مشاهده‌ای داشته، به این معنا که نمی‌توان با اطمینان گفت ورزش باعث بهبود نرخ بقا در میان این افراد شده است. اما به گفتهٔ دیاز، منطقی است که نتیجه بگیریم فعالیت بدنی در این امر مؤثر بوده است.
برخی مطالعات پیشین نیز نشان داده بود فعالیت بدنی تأثیری مثبت بر محیطی که سلول‌های سرطانی ممکن است در آن رشد کنند و در خود سلول‌ها داشته است.
پیشتر و در ماه ژوئن ۲۰۲۳ نیز مطالعه‌ای نشان داده بود که فقط یک یا دو دقیقه ورزش شدید، مانند پیاده‌روی سریع، کار خانه و یا بازی با کودکان، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.
