هادی قائمی، سخنگوی کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، در گفت‌‌وگو با رادیوفردا از ادامه اعدام‌ها در زندان وکیل‌آباد شهر مشهد می‌گوید:
هادی قائمی: ما توانسته‌ايم از طريق منابع محلی تاييد کنيم که در پی دو ماه و نيم گذشته يعنی از اواسط اسفندماه، اعدام‌های مخفيانه همچنان ادامه داشته است.
در طول اين مدت زمان حداقل ۷۰ نفر بدون اين که حتی خودشان تا آخرين لحظات خبر داشته باشند، به دار آويخته شده‌اند.
بله. عموما به نظر می‌رسد که تمامی اين پرونده‌ها از طريق دادستان کل کشور به دادستان مشهد ارسال می‌شود و بعد از آن هم حکم اعدام برای اين افراد صادر می‌شود و هيچ گونه رسيدگی خاصی در ديوان عالی کشور در اين مورد انجام نمی‌شود.
کلا ما بر اين باوريم که هم اکنون محسنی اژه‌ای به عنوان دادستان کل کشور در حقيقت راننده يک ماشين مرگ است که در زندان‌های مختلف کشور زندانيان را به طور مخفيانه و بدون اعلام رسمی و حتی بدون اعلام به خانواده‌هاي‌شان به جوخه اعدام می‌سپارد.
ادعا می‌شود که اکثر اين پرونده‌ها در ارتباط با مواد مخدر است. ولی همين که شفافيتی در اين مورد وجود ندارد، اسامی افراد اعدامی اعلام نمی‌شود، و کل برنامه در خفا و پنهان انجام می‌شود، باعث می‌شود که نگرانی‌های وسيعی در زمينه اين اعدام‌ها که تاکنون شايد بيش از هزار مورد آن در يک سال و نيم اخير انجام شده است، به وجود بيايد.
بله. زندان وکيل‌آباد مشهد يک زندان بسيار بزرگ با بيش از ده هزار زندانی است. به هر حال نمی‌توانند کل اين مسئله را در درون اين زندان با اين حجم جمعيت مخفی نگاه دارند.
ما جزييات بسياری در مورد اين که اين اعدام‌ها در چه بندهايی انجام شده است، مراسم اعدام در چه محلی از زندان برگزار می‌شود و حتی تاريخ و تعداد افراد را تا جايی که امکان داشته است، توانسته‌ايم مستند کنيم.
نکته مهم ديگر اين است که خود مقامات و ديپلمات‌های ارشد ايرانی به مقامات سازمان ملل اعتراف کرده‌اند که در اين زندان، اعدام‌های مخفيانه و اعلام نشده انجام می‌شود.
منتها اين افراد آمار زندانيان اعدام شده را بسيار کمتر از واقعيت موجود اعلام کرده‌اند.
شايد به اين دليل که اطلاعات موجود از اين زندان سريع‌تر از ساير زندانيان ايران به دنيای بيرون درز کرده است. در هر صورت ما می‌دانيم که در اين زندان و در ساير زندان‌های کشور از جمله زندان‌های کارون، بيرجند، اهواز و چندين زندان ديگر در کشور اين روند اتفاق افتاده است.
اما به نظر می‌رسد که تعداد زندانيان روی خط اعدام در زندان وکيل‌آباد مشهد بسيار بسيار بالاست و اين امر می‌تواند تا حدودی به خاطر هم‌مرزی مشهد با کشور افغانستان باشد و اين که مواد مخدر از اين کشور به داخل ايران حمل می‌شود.
آن چه که ما را نگران کرده اين است که اول از همه اين سياست به هيچ وجهی بحران مواد مخدر در ايران را حل نکرده است.
ما از حکومت ايران درخواست می‌کنيم که نشان بدهد که در طول يک سال و نيم گذشته با وجود اين حجم از اعدام‌ها، چه پيشرفتی در مهار بحران مواد مخدر ايجاد شده است که می‌توانند اين اعدام‌ها را حرکتی در جهت آن نتيجه نشان دهند.
دوم از همه اين که ما دقيقا نمی‌دانيم پرونده اين افراد متهم به اعدام چيست، و امکان دارد که افراد بی‌گناه بسياری در ميان آنان باشند.
حکم اعدام حکمی غيرقابل بازگشت است و امکان بروز اشتباه در دادگاه‌های ايران در اين زمينه بسيار بالاست.
هادی قائمی: ما توانسته‌ايم از طريق منابع محلی تاييد کنيم که در پی دو ماه و نيم گذشته يعنی از اواسط اسفندماه، اعدام‌های مخفيانه همچنان ادامه داشته است.
در طول اين مدت زمان حداقل ۷۰ نفر بدون اين که حتی خودشان تا آخرين لحظات خبر داشته باشند، به دار آويخته شده‌اند.
- رادیوفردا: آيا شما توانسته‌ايد اطلاعی از روند دادرسی و صدور حکم اين زندانيان اعدام شده هم به دست بياوريد؟
بله. عموما به نظر می‌رسد که تمامی اين پرونده‌ها از طريق دادستان کل کشور به دادستان مشهد ارسال می‌شود و بعد از آن هم حکم اعدام برای اين افراد صادر می‌شود و هيچ گونه رسيدگی خاصی در ديوان عالی کشور در اين مورد انجام نمی‌شود.
کلا ما بر اين باوريم که هم اکنون محسنی اژه‌ای به عنوان دادستان کل کشور در حقيقت راننده يک ماشين مرگ است که در زندان‌های مختلف کشور زندانيان را به طور مخفيانه و بدون اعلام رسمی و حتی بدون اعلام به خانواده‌هاي‌شان به جوخه اعدام می‌سپارد.
ادعا می‌شود که اکثر اين پرونده‌ها در ارتباط با مواد مخدر است. ولی همين که شفافيتی در اين مورد وجود ندارد، اسامی افراد اعدامی اعلام نمی‌شود، و کل برنامه در خفا و پنهان انجام می‌شود، باعث می‌شود که نگرانی‌های وسيعی در زمينه اين اعدام‌ها که تاکنون شايد بيش از هزار مورد آن در يک سال و نيم اخير انجام شده است، به وجود بيايد.
- با توجه به اين که اطلاع‌رسانی رسمی خاصی در زمينه اين اعدام‌ها صورت نمی‌گيرد و اصولا خبرگيری از داخل زندان‌های جمهوری اسلامی هم امر بسيار مشکلی است، آيا شما توانسته‌ايد از طريق منابع موثق در مورد آمار اين اعدام‌ها و نقش آقای اژه‌ای اطلاعاتی کسب کنيد؟
بله. زندان وکيل‌آباد مشهد يک زندان بسيار بزرگ با بيش از ده هزار زندانی است. به هر حال نمی‌توانند کل اين مسئله را در درون اين زندان با اين حجم جمعيت مخفی نگاه دارند.
ما جزييات بسياری در مورد اين که اين اعدام‌ها در چه بندهايی انجام شده است، مراسم اعدام در چه محلی از زندان برگزار می‌شود و حتی تاريخ و تعداد افراد را تا جايی که امکان داشته است، توانسته‌ايم مستند کنيم.
نکته مهم ديگر اين است که خود مقامات و ديپلمات‌های ارشد ايرانی به مقامات سازمان ملل اعتراف کرده‌اند که در اين زندان، اعدام‌های مخفيانه و اعلام نشده انجام می‌شود.
منتها اين افراد آمار زندانيان اعدام شده را بسيار کمتر از واقعيت موجود اعلام کرده‌اند.
- پيش از اين هم اخباری از انجام مراسم اعدام در زندان وکيل‌آباد مشهد منتشر شده بود. سوال اينجاست که چرا مشخصا از اين زندان، خبر اين تعداد زياد اعدامی منتشر می‌شود؟ آيا فقط در همين زندان اين اعدام‌ها انجام می‌شود؟
شايد به اين دليل که اطلاعات موجود از اين زندان سريع‌تر از ساير زندانيان ايران به دنيای بيرون درز کرده است. در هر صورت ما می‌دانيم که در اين زندان و در ساير زندان‌های کشور از جمله زندان‌های کارون، بيرجند، اهواز و چندين زندان ديگر در کشور اين روند اتفاق افتاده است.
اما به نظر می‌رسد که تعداد زندانيان روی خط اعدام در زندان وکيل‌آباد مشهد بسيار بسيار بالاست و اين امر می‌تواند تا حدودی به خاطر هم‌مرزی مشهد با کشور افغانستان باشد و اين که مواد مخدر از اين کشور به داخل ايران حمل می‌شود.
آن چه که ما را نگران کرده اين است که اول از همه اين سياست به هيچ وجهی بحران مواد مخدر در ايران را حل نکرده است.
ما از حکومت ايران درخواست می‌کنيم که نشان بدهد که در طول يک سال و نيم گذشته با وجود اين حجم از اعدام‌ها، چه پيشرفتی در مهار بحران مواد مخدر ايجاد شده است که می‌توانند اين اعدام‌ها را حرکتی در جهت آن نتيجه نشان دهند.
دوم از همه اين که ما دقيقا نمی‌دانيم پرونده اين افراد متهم به اعدام چيست، و امکان دارد که افراد بی‌گناه بسياری در ميان آنان باشند.
حکم اعدام حکمی غيرقابل بازگشت است و امکان بروز اشتباه در دادگاه‌های ايران در اين زمينه بسيار بالاست.
