ماریو بارگاس یوسا، نویسنده نامدار پرویی و برنده نوبل ادبیات، در ۸۹ سالگی درگذشت.
آلوارو بارگاس یوسا، پسر این نویسنده معروف، شامگاه یکشنبه ۲۵ فروردین اعلام کرد که پدرش در لیما، پایتخت پرو، در حالی که خانواده‌اش در اطراف او بودند «در آرامش» درگذشت.
آلوارو، گونسالو و مورگانا، سه فرزند آقای یوسا، در اطلاعیه‌ای اعلام کردند که جسد این نویسنده نامدار به خواست خود او سوزانده خواهد شد و هیچ مراسم عمومی برگزار نخواهد شد.
ماریو بارگاس یوسا یکی از مشهورترین نویسندگان اسپانیایی‌زبان بود و به نوشته رویترز، آخرین عضو زنده غول‌های بزرگ دوره رونق ادبیات آمریکای لاتین در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ محسوب می‌شد؛ دوره‌ای که نویسندگانی مانند گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی، خولیو کورتاسار آرژانتینی، و کارلوس فوئنتس مکزیکی در آن درخشیدند.
ماریو بارگاس یوسا در سال ۱۹۳۶ در شهر ارکیپا در پرو به دنیا آمد و پنج دهه فعالیت ادبی او که سرشار از تیزبینی و نثر غنایی بود خوانندگان بسیاری را در کشورهای مختلف مسحور کرد.
او در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه ادبیات نوبل شد.
از این نویسنده ده‌ها رمان و نمایشنامه به جا مانده که شمار زیادی از آنها به فارسی ترجمه شده‌اند؛ از جمله «گفتگو در کاتدرال»، «سور بز»، «مرگ در آند»، «چه کسی پالومینو مولرو را کشت؟»، «رویای سلت» و «روزگار سخت».
آقای یوسا بر خلاف بسیاری از همتایان خود در آمریکای لاتین به مخالف سرسخت باورهای سوسیالیستی تبدیل شد.
او در سال ۱۹۹۰ نامزد ریاست جمهوری پرو شد و گفت می‌خواهد کشورش را از هرج و مرج اقتصادی و شورش مارکسیستی نجات دهد.
با این حال او سال‌ها بعد گفت که هرگز حرفه سیاسی نداشته و تنها «در شرایطی بسیار خاص در سیاست شرکت کردم» و «همیشه می‌گفتم چه در انتخابات پیروز شوم چه شکست بخورم، به شغل ادبی و فکری خود برمی‌گردم».
او پس از شکست در انتخابات پرو به اسپانیا نقل مکان کرد اما همچنان شخصیتی موثر در آمریکای لاتین بود؛ از جمله می‌توان به حملات لفظی و انتقادهای او علیه موج جدید رهبران چپگرای این منطقه، به رهبری هوگو چاوز رئیس جمهور وقت ونزوئلا، اشاره کرد.
موضع گیری‌های صریح او درباره موضوعاتی مانند دفاع از بازار آزاد، جنگ عراق و مسائل دیگر با مخالفت‌هایی در آمریکای لاتین و همچنین از سوی برخی از تحسین کنندگانش در جهان روبه‌رو شد.
به نوشته نیویورک تایمز، زندگی شخصی یوسا نیز چونان یک رمان بود و در واقع داستان «خاله جولیا و فیلمنامه‌نویس» بر اساس ماجرای اولین ازدواج او در ۱۹ سالگی با جولیا اورکویدی که ۱۰ سال از او بزرگتر بود نوشته شده است.
