ایالات متحده تحریمهای جدیدی علیه سه شهروند و یک شرکت ایرانی مرتبط با سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی ایران (سپند) وضع کرد.
وزیر خارجه ایالات متحده شامگاه دوشنبه ۲۲ اردیبهشت در بیانیهای اعلام کرد که همه افراد تحریمشده «در فعالیتهایی دخیل هستند که به طور مادی به گسترش سلاحهای کشتار جمعی کمک میکنند یا خطر کمک مادی به آن را دارند».
مارکو روبیو در این بیانیه افزود: «ایران همچنان به طور قابل ملاحظهای به گسترش برنامه هستهای خود، انجام تحقیقات با کاربرد دوگانه، و توسعه فعالیتهای مربوط به سلاحهای هستهای و سیستمهای حمل سلاحهای هستهای ادامه میدهد.»
این تحریمها یک روز پس از برگزاری چهارمین دور مذاکرات هستهای ایران و آمریکا اعلام شده است. وزیر خارجه ایران پس از این مذاکرات گفت که «مذاکرات رو به جلو است» و یک مقام آمریکایی هم گفتوگوها را «دلگرم کننده» خواند.
وزارت خارجه و همچنین وزارت خزانهداری آمریکا نام تحریمشدگان جدید را «شرکت پویا پارس فناوران آینده نگر» وابسته به سپند، سید محمدرضا صدیقی صابر، احمد حقیقتطلب و محمدرضا مهدیپور ذکر کردهاند.
بر اساس بیانیه وزارت خارجه آمریکا، محمدرضا صدیقی صابر ریاست «گروه شهید کریمی» را در سازمان سپند برعهده دارد و «با پروژههایی از قبیل تحقیق و آزمایش مربوط به توسعه دستگاههای انفجاری هستهای مرتبط است».
این گزارش همچنین از احمد حقیقتطلب به عنوان یک مقام ارشد سپند که «در پروژه آماد مشارکت داشته» و همچنان مرتبط با تحقیقات هستهای با اهداف دوگانه است یاد کرده است.
همچنین به نوشته این بیانیه محمدرضا مهدیپور از مقامهای قدیمی وابسته به سازمان سپند است و به عنوان رئیس «گروه شهید چمران» در این سازمان، تحقیقات مرتبط با برنامه هستهای را انجام داده است.
سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی (سپند) سازمانی وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران است و در فهرست تحریمهای آمریکا قرار دارد.
محسن فخریزاده که گفته میشود از چهرههای اصلی برنامه هستهای ایران بود تا پیش از کشته شدنش در آذر ۱۳۹۹ ریاست ریاست این سازمان را برعهده داشت.
مارکو روبیو در بیانیه خود تصریح کرده است که ایران «تنها کشور جهان بدون سلاح هستهای است که اورانیوم را تا ۶۰ درصد غنیسازی میکند».
مقامهای ایران هنوز واکنشی به تحریمهای جدید آمریکا نشان ندادهاند اما حدود دو هفته پیش، سخنگوی وزارت خارجه ایران از تحریم شدن چند شرکت و کشتی به دلیل انتقال نفت ایران به شدت انتقاد کرد و آن را «گواه آشکار دیگری از رویکرد متناقض تصمیمگیران آمریکایی و فقدان حسن نیت و جدیت در آنها برای پیشبرد مسیر دیپلماسی» خواند.