مجید محمدی جامعه‌شناس ایرانی مقیم آمریکاست.
مجید محمدی می‌گوید: فساد در ایران نهادینه و ساختاری است. علل ایجاد آن امتیازات قانونی و فراقانونی قشر حاکم، عدم پاسخگویی آنان به نهادهای نظارتی، منع نهادهای نظارتی از نظارت بر نهادهای تحت نظر رهبر، و فقدان آزادی بیان و رسانه‌هاست؛ اما علل تداوم آن روش‌های تعبیه شده در ساختار حکومت برای پنهان سازی و توجیه آن است.
مجید محمدی - پس از اعتراضات دی ۹۶ که بخشی از آنها متوجه به بودجه‌ی پیشنهادی ۹۷ بود، مجلس تصمیم گرفت بررسی بودجه را در جلسات غیر علنی انجام دهد. این تصمیم که فقط به امنیت و مصالح «نظام» و نه امنیت و مصالح عمومی و ملی مربوط است نشان دهنده‌ی وضعیت و جایگاه مجلس در جمهوری اسلامی نیز هست.
مجید محمدی می‌نویسد اتهام اعتیاد یا دیگر اتهامات اخلاقی و آسیب‌شناسانه به معترضان و ناهمرنگ‌ها دارای کارکردهایی برای حکومت و ماشین‌های تبلیغاتی آن است. او در این یادداشت به این کارکردها و نیز حق تمامی شهروندان برای «اعتراض به استبداد» می‌پردازد.
مجید محمدی - سخنان حسن روحانی در باب همه‌پرسی جهت حل برخی معضلات کشور موجب موجی از موضع‌گیری‌ها و مباحث در مورد همه‌پرسی در فضای سیاسی ایران شد. این موضع‌گیری‌ها را به سه دستهٔ متمایز می‌توان تقسیم کرد: ۱. گروهی که نظام جمهوری اسلامی را دیگر اصلاح‌ناپذیر می‌دانند و به دنبال روشی بدون خشونت برای گذار از آن به دمکراسی پارلمانی سکولار هستند...
مجید محمدی در این یادداشت می‌نویسد: انقلاب ۵۷ و نظام سیاسی برآمده از آن در آستانه ورود به چهل سالگی خود هستند. جمهوری اسلامی دیگر باید از دوران کودکی و نوجوانی و جوانی عبور کرده و به سن بلوغ رسیده باشد. دیگر نمی توان وضعیت امروز را به رژیم های قاجار و پهلوی نسبت داد و با عنوان انقلابی بودن از مسئولیت گریخت.
پس از اعتراضات دی ۹۶ دوباره مباحث مربوط به اقتصاد مقاومتی در فضای ایران پدیدار شد، هم از سوی مقامات نظامی و امنیتی و هم از طرف اعضای دیوانسالاری دینی. مقامات جمهوری اسلامی با فرافکنی اعتراضات را به اعتراضات معیشتی تقلیل داده و بعد داروی کهنه و قلابی خود را برای آن تجویز می کنند.
مجید محمدی می‌نویسد: همه‌ی واقعیات موجود حکایت از مناسب بودن زمینه‌ها و شرایط داخلی و بین‌المللی برای گسترش جنبش «دختران خیابان انقلاب» دارد.
یادداشتی از مجید محمدی:جمهوری اسلامی در چهار دهه‌ی گذشته مرتکب چهار خطای راهبردی شده که همچنان گریبان آن را گرفته است:
مجید محمدی می‌گوید اگر در نقطه‌ی تلاقی جامعه و نظام بهداشت و درمان به مسائل بهداشتی و درمانی جامعه‌ی ایران نگاه کنیم با پنج چالش جدی مواجه می‌شویم که نسبتا در ایران مغفول مانده‌اند.
کسانی که می‌خواهند معترضان را از هدف قرار دادن نظام سرکوب و تحقیر و تبعیض بازدارند آنها را از سوریه‌ای شدن می‌ترسانند. اما این اعتراضات در بیش از صد شهر در شمال و جنوب غربی و شمال و جنوب شرقی ایران نمود یافت بدون آنکه یک نفر شعاری قومیتگرا یا تجزیه طلبانه یا محلی بدهد.
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی این حرکت را انقلاب علیه گرانی یا انقلاب نان و کار نامیدند. این داوری ساده انگارانه و تقلیلگرایانه است. در خیزش دی ۹۶ تفکیک سیاست و اقتصاد که در همهٔ تحلیل‌های تولید شده در نهادهای حکومتی نیز انجام گرفته تفکیکی بیهوده و رهزن است.
خیزش دی ماه ۹۶ با گستردگی قابل توجه و شعارهای روشن ضد حکومتی و ضد روحانیت بسیاری از ناظران مسائل ایران را شگفت‌زده کرد.
یادداشتی از مجید محمدی - از ابتدای شکل‌گیری موج تازهٔ مخالفت‌ها و اعتراضات به جمهوری اسلامی خط دستگاه تبلیغاتی رژیم ترساندن مردم از تجزیهٔ کشور و جنگ داخلی بوده‌است. بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی مردم را از سوریه‌ای شدن کشور و مداخلات خارجی می‌ترسانند...
یادداشتی از مجید محمدی در مورد اعتراضات ایران و واکنش‌ها و بازتاب‌های آن؛ مجید محمدی می‌نویسد چهار گروه «بازنده» اعتراضات اخیر در ایران هستند.
یادداشت مجید محمدی: اعتراضات دی ماه ۹۶ را می‌توان فریاد ناامیدی خواند. شعار‌ها نشان می‌دهند که طیفی از گرایش‌های مختلف اصلاح طلب، اصولگرا، سلطنت طلب و حتی سنتگرا در میان تظاهرکنندگان وجود دارد اما آنچه همهٔ آنها را در کنار هم قرار داده مخالفت با اصرار حکومت بر محافظت از وضعیت موجود یعنی اتلاف، امتیازات، رانت‌ها و سوء استفاده‌هاست که همه در حکومت ولایت فقیه ریشه دارند.
یادداشتی از مجید محمدی - در شب زلزلهٔ ۲۸ آذر ۹۶ در تهران و روزهای بعد از آن شبکه‌های اجتماعی مملو بود از لطیفه‌های مربوط به زلزله و نیز نظریه توطئه در باب این که حکومت در حرکت و لرزش زمین نقش داشته‌است. پرسش آن است که آیا استفاده از نظریه‌های واهی و لطیفه سازی روش مناسبی برای آرام سازی یا فهم شرایط در حول و حوش بلایای طبیعی و غیرطبیعی است؟
مجید محمدی: البته در ایجاد و گسترش موج "پشیمان هستم" دستگاه تبلیغاتی حکومتی و بالاخص رادیو وتلویزیون دولتی نقش موثری دارند چون بیت و سپاه می خواهند دولت روحانی را تا پایان دوره رام خود نگاه دارند. این دولت در سه سال باقی مانده باید دولتی ضعیف و بدون برنامه‌ی عملیاتی مشخص باشد تا هرچه بیشتر به خواسته‌های آنها تن در دهد.
مجید محمدی در یادداشت خود می‌نویسد: از ویژگی‌های مردم ایران در چهار دهه‌ی اخیر بلاتکلیفی و سرگردانی است. بلاتکلیف سیاسی و حقوقی مردم را به سمت بلاتکلیفی اخلاقی، دینی، اجتماعی و اقتصادی سوق داده است.
مجید محمدی در یادداشت خود در مورد «محدودیت‌های ایدئولوژیک و شرعی» بر ورزش قهرمانی در ایران، می‌گوید «جمهوری اسلامی به جای استفاده از رقابت‌های ورزشی در عرصه‌های بین‌المللی به عنوان ابزاری برای پیشبرد دیپلماسی و همزیستی مسالمت‌آمیز از آن برای تداوم قلدر بازی و تخریب دیپلماسی» بهره می‌گیرد.
این که یک مقام جمهوری اسلامی مقامی دیگر را لات بخواند بی سابقه است اما این که خودش را جای "حکیم"بگذارد نه تنها بی سابقه نیست بلکه سکه رایج است.
بیشتر
