جشنواره بین المللی فیلم رم پس از نه روز نمایش فیلم و پهن کردن فرش های قرمز، در حالی به کار خود پایان داد که هیات داوران به سرپرستی آهنگساز ایتالیایی، انیو موریکونه، جایزه بهترین فیلم بخش مسابقه را به فیلم اسپانیایی «یک چینی برای خانه» اهدا کرد.
فیلم داستان دوستی دو مرد را باز می گوید که هر دو تنها و بی کس اند و دوستی عمیق آنها در یک برخورد ساده پیش می آید، در حالی که یکی از آنها مردی چینی است که قادر به تکلم به اسپانیولی نیست.
فیلم می خواهد فارغ از زبان ها و فرهنگ های گوناگون، به ارتباطات انسانی بپردازد و با تکیه بر تصویر و سکانس هایی سوررئال به فیلمی متفاوت بدل شود. این فیلم جایزه ویژه تماشاگران جشنواره را هم نصیب خود کرد.
مریم کشاورز و جایزه استعداد تازه
فیلم «شرایط» ساخته مریم کشاورز فیلمساز ایرانی - آمریکایی در بخش خارج از مسابقه جشنواره رم به نمایش درآمد، اما چند داور ویژه ماموریت داشتند که یک فیلمساز را از بین تمامی فیلم های جشنواره- چه در مسابقه و چه در خارج از آن - به عنوان استعداد تازه معرفی کنند و آنها مریم کشاورز را به همراه امانوئل میه به عنوان برندگان این جایزه معرفی کردند.
فیلم کشاورز به دلیل جسارتش در پرداختن به حیطه های ممنوع و نمایش زوایایی از تهران امروز که معمولاً در فیلم ها و رسانه های داخل ایران دیده نمی شود، مورد توجه غالب تماشاگران غیر ایرانی جشنواره قرار گرفت.
فیلم های مسابقه
جشنواره رم سعی دارد فیلم های متفاوتی را برای بخش مسابقه خود انتخاب کند و ظاهراً چون هنوز به بزرگی جشنواره هایی چون کن و ونیز نیست، می تواند فارغ از فشارهای جنبی- از زوایای مالی و اقتصادی تا تهیه کننده ها و پخش کنندگان و روابط پیچیده آنها- به انتخاب های خالص تری دست بزند، اما شاید هنوز این بخت را ندارد که فیلمسازان طراز اول جهانی را به خود جلب کند.
جشنواره امسال پانزده فیلم در بخش مسابقه به نمایش گذاشت که از جمله پر سر و صداترین آنها باید به «چشم طوفان» ساخته فرد شیپزی کارگردان استرالیایی با بازی شارلوت رامپلینگ،«زنی در طبقه پنجم» ساخته فیلمساز لهستانی پاول پاولیکوفسکی، «پونگ سانگ» ساخته جایهونگ جون، فیلمساز کره ای(با تهیه کنندگی و نویسندگی فیلمساز افسانه ای سینمای کره، کیم کی دوک) ، «یک زندگی بهتر» ساخته سدریک کان از فرانسه و «ببین چطور می رقصند» ساخته کلود میلر اشاره کرد.
از لوک بسون تا ریچارد گیر
جشنواره که با نمایش فیلم جنجالی «بانو» ساخته لوک بسون درباره بانوی فعال سیاسی برمه و برنده جایزه نوبل - که حدود بیست سال را در حبس خانگی گذراند- آغاز شده بود، با اعطای جایزه ویژه بازیگری به ریچارد گیر بازیگر برجسته آمریکایی که در فیلم هایی چون روزهای بهشت، زن زیبا و ژیگولوی آمریکایی درخشیده است، به کار خود پایان داد.
اودری هپبورن افسانه ای
اودری هپبورن ستاره زیبای سینمای آمریکا، ربط زیادی به ایتالیا دارد؛ به ویژه به خاطر فیلم کلاسیک «تعطیلات رمی»(شبی در رم) ساخته ویلیام وایلر که تصویر زیبا و جذابی از رم ارائه می کند.
جشنواره رم شاید به تلافی بزرگداشتی را برای او برگزار کرد؛ با نمایشگاه بزرگی از عکس های اودری هپبورن که توسط پسرش (با همکاری چند نفر دیگر) گرد آمده بود و مجموعه ای از عکس های غالباً هرگز دیده نشده ای را رو در روی علاقه مندان قرار می داد.
همچنین جشنواره رم در شب اختتامیه، برنامه های خود را با نمایش نسخه ترمیم یافته ای از فیلم ستایش شده «صبحانه در تیفانی» با بازی هپبورن به پایان رساند.
نمایشگاه پازولینی
جشنواره رم در سال های قبل به دو فیلمساز برجسته ایتالیایی، فدریکو فلینی و سرجیو لئونه ادای دین کرده بود و امسال با برپایی یک نمایشگاه عکس بزرگ از پیر پائولو پازولینی، فیلمساز کلاسیک سینمای ایتالیا تقدیر کرد.
این نمایشگاه که به چند بخش تقسیم شده بود، در بخش اول عکس های آنجلو نوی از فیلم های پازولینی را در برمی گرفت و بخش دوم اختصاص داشت به پرتره های عکاسان مشهور از این فیلمساز و بخش دیگری هم به چیدمان های فرانچسکا لوچیووا و دانته فرتی اختصاص داشت.
ماشین تحریر و دست نوشته های پازولینی از جمله دیگر بخش های این نمایشگاه بود که تماشاگران را در گوشه ای در کنار تالارهای جشنواره به خود جلب می کند.
فیلم داستان دوستی دو مرد را باز می گوید که هر دو تنها و بی کس اند و دوستی عمیق آنها در یک برخورد ساده پیش می آید، در حالی که یکی از آنها مردی چینی است که قادر به تکلم به اسپانیولی نیست.
فیلم می خواهد فارغ از زبان ها و فرهنگ های گوناگون، به ارتباطات انسانی بپردازد و با تکیه بر تصویر و سکانس هایی سوررئال به فیلمی متفاوت بدل شود. این فیلم جایزه ویژه تماشاگران جشنواره را هم نصیب خود کرد.
مریم کشاورز و جایزه استعداد تازه
فیلم «شرایط» ساخته مریم کشاورز فیلمساز ایرانی - آمریکایی در بخش خارج از مسابقه جشنواره رم به نمایش درآمد، اما چند داور ویژه ماموریت داشتند که یک فیلمساز را از بین تمامی فیلم های جشنواره- چه در مسابقه و چه در خارج از آن - به عنوان استعداد تازه معرفی کنند و آنها مریم کشاورز را به همراه امانوئل میه به عنوان برندگان این جایزه معرفی کردند.
فیلم کشاورز به دلیل جسارتش در پرداختن به حیطه های ممنوع و نمایش زوایایی از تهران امروز که معمولاً در فیلم ها و رسانه های داخل ایران دیده نمی شود، مورد توجه غالب تماشاگران غیر ایرانی جشنواره قرار گرفت.
فیلم های مسابقه
جشنواره رم سعی دارد فیلم های متفاوتی را برای بخش مسابقه خود انتخاب کند و ظاهراً چون هنوز به بزرگی جشنواره هایی چون کن و ونیز نیست، می تواند فارغ از فشارهای جنبی- از زوایای مالی و اقتصادی تا تهیه کننده ها و پخش کنندگان و روابط پیچیده آنها- به انتخاب های خالص تری دست بزند، اما شاید هنوز این بخت را ندارد که فیلمسازان طراز اول جهانی را به خود جلب کند.
جشنواره امسال پانزده فیلم در بخش مسابقه به نمایش گذاشت که از جمله پر سر و صداترین آنها باید به «چشم طوفان» ساخته فرد شیپزی کارگردان استرالیایی با بازی شارلوت رامپلینگ،«زنی در طبقه پنجم» ساخته فیلمساز لهستانی پاول پاولیکوفسکی، «پونگ سانگ» ساخته جایهونگ جون، فیلمساز کره ای(با تهیه کنندگی و نویسندگی فیلمساز افسانه ای سینمای کره، کیم کی دوک) ، «یک زندگی بهتر» ساخته سدریک کان از فرانسه و «ببین چطور می رقصند» ساخته کلود میلر اشاره کرد.
از لوک بسون تا ریچارد گیر
جشنواره که با نمایش فیلم جنجالی «بانو» ساخته لوک بسون درباره بانوی فعال سیاسی برمه و برنده جایزه نوبل - که حدود بیست سال را در حبس خانگی گذراند- آغاز شده بود، با اعطای جایزه ویژه بازیگری به ریچارد گیر بازیگر برجسته آمریکایی که در فیلم هایی چون روزهای بهشت، زن زیبا و ژیگولوی آمریکایی درخشیده است، به کار خود پایان داد.
اودری هپبورن افسانه ای
اودری هپبورن ستاره زیبای سینمای آمریکا، ربط زیادی به ایتالیا دارد؛ به ویژه به خاطر فیلم کلاسیک «تعطیلات رمی»(شبی در رم) ساخته ویلیام وایلر که تصویر زیبا و جذابی از رم ارائه می کند.
جشنواره رم شاید به تلافی بزرگداشتی را برای او برگزار کرد؛ با نمایشگاه بزرگی از عکس های اودری هپبورن که توسط پسرش (با همکاری چند نفر دیگر) گرد آمده بود و مجموعه ای از عکس های غالباً هرگز دیده نشده ای را رو در روی علاقه مندان قرار می داد.
همچنین جشنواره رم در شب اختتامیه، برنامه های خود را با نمایش نسخه ترمیم یافته ای از فیلم ستایش شده «صبحانه در تیفانی» با بازی هپبورن به پایان رساند.
نمایشگاه پازولینی
جشنواره رم در سال های قبل به دو فیلمساز برجسته ایتالیایی، فدریکو فلینی و سرجیو لئونه ادای دین کرده بود و امسال با برپایی یک نمایشگاه عکس بزرگ از پیر پائولو پازولینی، فیلمساز کلاسیک سینمای ایتالیا تقدیر کرد.
این نمایشگاه که به چند بخش تقسیم شده بود، در بخش اول عکس های آنجلو نوی از فیلم های پازولینی را در برمی گرفت و بخش دوم اختصاص داشت به پرتره های عکاسان مشهور از این فیلمساز و بخش دیگری هم به چیدمان های فرانچسکا لوچیووا و دانته فرتی اختصاص داشت.
ماشین تحریر و دست نوشته های پازولینی از جمله دیگر بخش های این نمایشگاه بود که تماشاگران را در گوشه ای در کنار تالارهای جشنواره به خود جلب می کند.
