نگاهی کوتاه به کارنامه جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که این حکومت نمی‌تواند «الگو»یی برای سایر کشورها باشد و سخنان احمد جنتی در این باره «گمراه‌کننده» است.
آمارهای نهادهای بینالمللی نه تنها بیانگر نادرستی ادعای خامنهای درباره اقتصاد آمریکاست، بلکه نشاندهنده وضعیت اقتصادی وخیم کشوری است که خود او آن رهبری میکند.
در زمان هاشمی رفسنجانی موارد متعددی از سرکوب، شکنجه و قتل مخالفان به ثبت رسیده و یکی از ابتداییترین مؤلفههای دموکراسی، یعنی تضمین حقوق مخالفان و منتقدان به تواتر نقض شده است.
ادعای محمدرضا نقدی در مورد هزینههای منطقهای ایران در سه دهه گذشته «گمراه‌کننده» است و او سعی میکند تا با ارائه اطلاعات اشتباهبرانگیز، افکار عمومی را دچار اشتباه محاسباتی کند.
چنین ادعاهایی میتوانند به سادگی توسط هر فردی بیان شوند، بدون اینکه هیچ ابزاری برای پیگیری صحت و سقم آنها وجود داشته باشد.
ادعای معصومه ابتکار با توجه به واقعیتهای موجود در جامعه ایران «نادرست» است.
حسن روحانی برای نخستینبار در تاریخ کارزار انتخابات ریاست جمهوری٬ موضوع اعدامهای سیاسی در جمهوری اسلامی و برای سومینبار بحث تاریخی و جنجالی «دیوارکشی» خیابانها از سوی برخی رقبای انتخاباتی خود در صورت پیروزی آنها را مطرح کرد.
فریدون خاوند--حسن روحانی امضا و اجرای برجام را بخش مهمی از دستآوردهای خود تلقی میکنند و دو رقیب اصلی او، ابراهیم رییسی و محمد باقر قالیباف، بر تنگناها و ناکامیهای آن انگشت میگذارند. حق با کیست؟
یادداشت--برنامه اقتصادی حسن روحانی، که نامزد جانشینی خویش در راس قدرت اجرایی جمهوری اسلامی است، بر آنچه در نخستین دوره زمامداری او به اجرا گذاشته شد تکیه دارد.
ابراهیم رئیسی در شرایطی از شفاف بودن دولت خود در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو سخن گفته که بیش از ۳۰ سال در نهادها و سازمانهای غیرپاسخگو٬ معاف از نظارت و ارزیابی رسانهها٬ و افکار عمومی و دیگر نهادهای ناظر، سمتهای کلیدی داشته است.
نگاه فریدون خاوند،استاد اقتصاد در پاریس، به بیانیه اقتصادی محمد باقر قالیباف در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ایران.
انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶، که بیست و نهم اردیبهشت ماه آینده برگزار خواهد شد، به عرصه کشمکش میان اشکال گوناگون «پوپولیسم» بدل شده و چند تن از نامزد ها، که از میان چهرههای سرشناس متعلق به هسته مرکزی نظام سیاسی ایران برخاسته اند، «برنامه» اقتصادی خود را تا سطح وعدههای عوامگرایانه، فرو کاسته اند.
بیشتر
