جمهوری اسلامی با راه‌اندازی نهادهای مختلف با هدف سرکوب فعالان سیاسی و غیرسیاسی در شبکه‌های اجتماعی، یکی از بسته‌ترین کشورها از لحاظ آزادی اینترنت و فضای مجازی به شمار می‌رود.
متن صریح قانون اساسی و سخنان مقامهای رسمی کنونی و پیشین نشان میدهد که زنان حداکثر میتوانند نامزد انتخابات ریاست جمهوری شوند اما از فرصت انتخاب شدن توسط مردم محروم هستند.
شواهد مختلفی نشان میدهند در جمهوری اسلامی، مردم هم به صورت سیستماتیک و قانونی و هم در قالب فعالیتهای مدنی و اعتراضی، از امکان انتخاب و تصمیمگیری آزادانه محروم هستند.
«ما در عراق هزینهای نکردهایم چون عراق کشور پولداری است و نیازی به هزینه ما نداشته است.»
سخنان اخیر علیرضا پناهیان ادعایی گمراهکننده است که با سوءاستفاده از اعتقادات و باورهای دینی مردم، سعی میکند تا مشارکت در انتخابات را به عنوان تکلیفی دینی تعریف کند.
آمارهای اقتصادی منتشر شده از سوی جمهوری اسلامی در ماههای پیش و پس از ورود کرونا بویژه شاخصهایی همچون نرخ تورم، بیکاری و بهای ارز و سکه خلاف این ادعا را به اثبات میرسانند.
اظهارات زندانیان خارجی و دوتابیعتی آزاد شده، به روشنی نشان میدهد که این افراد در دوران حبس در زندانهای جمهوری اسلامی هر لحظه در آرزوی رهایی و بازگشت به کشورشان بودهاند.
سخنان ابراهیم گلفام ادعایی گمراهکننده است که سعی میکند اذهان عمومی را درباره کارنامه نیروهای نظامی این حکومت در سرکوب، تهدید و پروندههای مختلف نقض حقوق بشر گمراه کند.
توصیف «کمرنگ شدن تعهدپذیری» جوانان به عنوان علت بیکاری آنها، ادعایی گمراهکننده درباره ریشه بیکاری جوانان در ایران است و با گزارش نهادهای مسئول در جمهوری اسلامی نیز همخوانی ندارد.
برای شناسایی «لوس» بودن افراد، معیاری علمی وجود ندارد. از این رو، سخنان معاون وزیر بهداشت درباره ویژگی فرزندان در خانوادههای تکفرزند و شیوع افسردگی در میان مردم، گمراهکننده است.
سخنان محسنی اژهای درباره مقایسه وضعیت زندانیان در جمهوری اسلامی با سایر کشورها، ادعایی اشتباهبرانگیز است و به صورت هدفمند، اطلاعات گمراهکنندهای به مخاطب ارائه میدهد.
با توجه به وضعیت شاخصهای اقتصادی کنونی در ایران، گفته اسحاق جهانگیری علاوه بر ارائه تصویری اشتباه از عملکرد اقتصادی دولت، وضعیت معیشتی کنونی مردم را نیز عادی جلوه میدهد.
بیشتر
