«۳۵ تحلیلگر ارشد امنیتی آمریکا» در نامه‌ای به باراک اوباما از پیشبرد دیپلماسی در حل مسئله هسته‌ای ایران، استقبال کردند. امضاهای این نامه توسط «پروژه ایران» از زیر مجموعه‌های بنیاد جامعه مدنی که مقر آن در نیویورک است گردآوری شده است. رادیوفردا گفتگویی داشته با ویلیام اچ. لوئرز، مدیر «پروژه ایران» که خود از امضاکنندگان این نامه است.
عمار ملکی، پژوهشگر علوم سیاسی و مطالعات میانفرهنگی، در این یادداشت با بهرهگیری از چند شاخص مهم «فرهنگ ملی»، به مقایسه شباهتها و تفاوتهای فرهنگی ایران و آمریکا پرداخته تا از زاویهای دیگر به مشکلات و مسائلی که در راه عادیسازی رابطه این دو وجود دارد، توجه شود.
عادیسازی رابطه ایران و آمریکا اگر در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما اتفاق بیفتد به همراه کشتن بن لادن، به عنوان دو میراث اصلی سیاست خارجی باراک اوباما در تاریخ آمریکا باقی خواهد ماند...
آيا آيتالله علی خامنهای از ديپلماسی تعاملگرای روحانی حمايت میکند؟ آيا تغيير در چگونگی مواجهه ايران با آمريکا، مورد تأييد رهبر جمهوری اسلامی است؟
برای بررسی روابط -یا دقیقتر بگوییم عدم روابط رسمی- ایالات متحده و جمهوری اسلامی در دوران آیتالله خامنهای میتوان به چهار موضوع پرداخت: موانع ساختاری این رابطه، علل مخالفت جدی و همیشگی آیتالله خامنهای با برقراری رابطه مستقیم در ۲۴ سال گذشته تا دولت حسن روحانی، علت یا علل تغییر نظر وی پس از انتخابات ۹۲، و روندی که این تغییر جهت طی خواهد کرد.
تنها با سپری شدن حدود دو ماه از استقرار دولت روحانی، خودروی او پس از بازگشت از نیویورک مورد حمله و کفشپرانی قرار گرفت. این در حالی است که در هشت سال ریاست جمهوری احمدینژاد چنین اقدامی علیه او رخ نداده بود.
تماسهای اخیر مقامات ایران و امریکا هر چند هنوز به نتیجه مشخص و ملموسی نرسیده است اما به نوعی نشانههای گشایش باب گفتگو میان دو کشور تلقی میشود.
