به تازگی از اواخر دهه ۱۳۹۰ با اوج گرفتن اعتراض های سراسری و به دنبال آن خشونت‌های سیاسی نیروهای حکومتی، عبارت تازه‌ای در سپهر سیاسی ایران پدیدار شده است؛ «پنجاه‌وهفتی‌ها».
با وجود جمعآوری بیش از ۱۷۰ میلیون دلار پول برای برگزاری جشنهای روز تحلیف و مراسم مرتبط با این روز، اما ظاهراً شمار مراسمی که این بار پول برای خرج کردن درنظر گرفته شده، کمتر است.
اگر تا پایان زمستان کاهش بارشها در ایران جبران نشود، نگرانی دربارهٔ تأمین آب در کشور بسیار جدیتر خواهد شد؛ کسری بزرگی که وزیر نیرو گفته «از خدا میخواهد که رخ ندهد».
.
دشمن مشترکی به نام ایالات متحده ایران و روسیه را با وجود تاریخ پرتنش و بیاعتمادی عمیق میانشان به یکدیگر نزدیک کرده است.
«توافقنامه جامع شراکت راهبردی» ایران و روسیه گسترش تعاملات سیاسی، اقتصادی و دفاعی را در نظر گرفته و به گفتهٔ سخنگوی کرملین، «مبنای توافقهای دوجانبه در زمینههای متعدد خواهد شد».
آتشبس اما لزوماَ به معنای پایان جنگ نیست و تا آن زمان هنوز راهی طولانی و دشوار در خاورمیانه پیش روست و مشخص نیست که آیا اصلاً میتوان آن را پیمود.
نبوی را میتوانیم پدر «طنزنویسی نوین ایران» بدانیم، اما پیش و بیش از همه چیز، میشود او را به عنوان یک ایرانی اهل فرهنگ و هنرِ قربانی سرکوب فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران دانست.
جمهوری اسلامی ایران تا ۱۸ آذر گذشته بیشترین نفوذ منطقهای را در سوریه داشت. اما این نفوذ با سقوط حکومت اسد پایان یافت. آیا ایران راهی برای بازگشت به سوریه دارد؟
بیشتر
